Ik ga nog een stapje verder:
Het is een zegen voor de agenten.
Er mag nu een advocaat aanwezig zijn tijdens de verhoren.
Ze mogen nu, als verdachte, gebruik maken van hun zwijgrecht.
En, zoals al gesteld, het betitelen als verdachte verandert niets aan de mate van schuld aan wat ze gedaan hebben.
Of aan hoe justitie de schuld ziet. Het is slechts een klinische keuze, dat overigens in de volksmond een beladen titel is.
En voordat iedereen er overheen valt: ik neem hiermee geen standpunt in of de agenten wel of geen schuld hebben.
Ze worden verdacht van eens strafbaar feit, gebleken uit feiten of omstandigheden. Dan ben je terecht verdachte.
Het niet aanmerken als verdachte zou pas arrogant zijn en een voorkeursbehandeling zijn waar iedereen terecht iets van had kunnen vinden.
En hoe kun je eens strafzaak hebben met een of meer slachtoffers, waarbij de daders uit een bekende groep komen (politieagenten), en geen verdachten hebben?
Dat zou pas schadelijk zijn voor de positie van het slachtoffer in de zaak.
Het strafbare feit, gepleegd uit noodweer is reden voor ontslag van rechtsvervolging.