Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Paritosh
Als ik zo om me heen kijk en ik zie hoe politie agenten werken dan kan ik niet anders concluderen dan dat de meeste agenten totaal geen incasseringsvermogen hebben. Agenten horen gezag uit te stralen wordt gezegd maar wat ik om me heen zie is meestal gewoon macht. Ook in het verhaal van postzegel lees ik dat over de agenten. Ik heb maar één keer een agent gezien die op een menselijke manier met een gespannen situatie om ging. Als je dat kunt sta zit je goed in je lijf. Maar als je gewoon staat te kijken naar een tafereel dat zich afspeelt kan het niet anders zijn dan dat de agent in kwestie zich bedreigd voelt. Als je dan weg gestuurd wordt is het gewoon machtsvertoon. Als mensen staan te kijken of als mensen boos worden zou een agent dit moeten kunnen opvangen en in goede banen leiden. Feit is dat er (bijna) geen enkele agent is, voor zover ik heb gezien, die dat kan. Als je naar sommige agenten alleen al wijst wordt je voor de rechter gesleept. Dan kun je als agent absoluut niets hebben en heb je geen incasseringsvermogen. Dan gebruikt de agent, of liever gezegd de mens, zijn functie simpelweg als machtspositie. Zoals ik het zie ben je geen agent, je bent een mens met de functie van agent en die functie zou je op een menselijke manier moeten toepassen. Daarvoor moet je kunnen incasseren en sturen als het spanningen en emoties betreft. Ik heb nog geen agent gezien die dat kan.
We vergeten dat we mens zijn met een functie en mensen kennen spanningen en emoties. Als een agent om een zinloze reden een boete uitschrijft, zoals in het verhaal van Postzegel de agent die niet kan lachen om kinderpret, dan zet je jezelf als agent te kijk. Dan kan ik me voorstellen dat de agent een onschuldige toeschouwer weg stuurt want de agent wil niet dat die toeschouwer ziet dat er zo'n kinderachtig tafereel afspeelt. Mensen hebben nou eenmaal emoties. Als je als agent een boete uit schrijft voor elke scheet die dwars zit, dan kun je er als agent op wachten dat je een keer een woedende reactie krijgt. En vaak geven agenten daar dan ook een bekeuring voor omdat ze zich bedreigt of beledigd voelen. Dat betekent dat zo'n agent niet met zijn eigen gevoel en emoties om kan gaan want dat is wat hij dan tegen komt: zijn eigen gevoel. En als je iemand een bekeuring geeft vanwege het feit dat je zelf (een) gevoel hebt dat iets over jezelf zegt (en niet over de ander) dan is die boete domweg een projectie (op de voorbijganger) van het onderdrukken van je eigen gevoel en moties. Als mensen één ding doen dan is het wel dat ze elkaar triggeren in de emotionele zaken. Wat je functie is maakt niet uit, je blijft een mens. Maar als je boetes gaat uitschrijven omdat een ander zijn emoties je in je eigen gevoel triggeren dan sta je boven je eigen gevoel en reken je dat (letterlijk in de vorm van een boete) de ander aan. En dat is machtsvertoon vanuit de functie van politie agent.
Naar mijn mening staat de politie agent aan de verkeerde kant, de kant van het beleid. Ze zouden aan de kant van de mensen moeten staan. Pas dan krijg je agenten waarvan je kunt zeggen dat ze dienstbaar zijn. Zolang ze aan de kant van het beleid staan gat het alleen maar over controle. Ik kan er niets aan doen maar ik ervaar de politie als ‘de grote oppasbrigade van de staat’ die ons overal in de gaten moet houden en ons moeten pakken waar ze ons op kunnen pakken. Ik heb niets tegen de mens achter de agent maar als het vanuit de functie alleen maar de bedoeling is om voor ‘oppas’ te spelen dan heb ik niets met de hele functie. Vanuit mijn ervaringen over emoties in een dualistische wereld is mij duidelijk geworden dat dingen altijd achteraf pas duidelijk worden als je er eenmaal doorheen bent gegaan. Het moment dat er iets gebeurt kun je niet voorkomen. Datzelfde vindt ik over het beroep van agent: je loopt als agent altijd achter de feiten aan. Je kunt een inbraak niet voorkomen, je kunt een moord niet voorkomen, je kunt een verkrachting niet voorkomen enz. Als agent kom je pas in beeld als het kwaad al is geschied. Voor mij DE reden om nooit politie agent te worden. Het enige dat er dan gedaan wordt is opsporen en straffen om te voorkomen dat het weer gebeurt. Maar na een bepaalde tijd staat die persoon weer op straat en doet hetzelfde. Of iemand anders pleegt een moord. Niets kan wat dat betreft voorkomen worden. Bovendien is mijn persoonlijk mening (en aan reacties van mensen op het internet sta ik daar niet alleen in) dat de politie werkt voor grootste uitbuiters van dit land: de politiek. Maar blijkbaar mogen ze daar hun daden rechtvaardigen aan de regels die ze zelf hebben bedacht.
Ik vind intussen dat de politie helemaal niet meer doet wat ze zou moeten doen. Ik lees ook wel dat veel agnten hun werk zelf niet eens prettig meer vinden vanwege al die uit teschrijven boetes, de hele papierwinkel en andere zaken. Hoe het er dan inmiddels uit ziet is dat de agenten hun werk niet meer doen, of misschien zelfs niet meer KUNNEN doen, en dat de bevolking mee moet helpen de veiligheid te waarborgen door foto's te maken, via sms bereikbaar te zijn enz. En intussen krijgen we als beloning een boete voor elke scheet die ons dwars zit want dat is millieuverontreiniging. DDan is het beeld toch compleet verkeerd om gedraaid? Ik zou zeggen: beste agenten, doe je werk en val mij er niet mee lastig. Het is mijn werk niet en ik krijg er ook niet voor betaald. Integendeel, ik zal er nog eerder een boete voor krijgen als ik niet mee werk. Want zo steekt het in elkaar: bekeuren vanwege de verhindering van de rechtsgang als je niet mee werkt. Hoezo macht? Als de politie agenten gewoon hun (menselijke) werk doen hebben ze mij er niet voor nodig. Ik kan alleen maar zeggen: ik bemoei me nergens mee. Als je helpt om iemand op te pakken ben je je leven tegenwoordig ook niet zeker meer. Dus laat ik het maar gewoon aan de politie over. Zo is het altijd geweest en zo moet het ook blijven.
-D
