Lijkt me duidelijk, het staat allemaal in het artikel:
- Burgernet,
- sms-alert,
- tiplijnen en
- patrouillerende buurtbewoners,
- cursussen voor wijkagenten die buurtbewoners uitleggen hoe ze zelf overlast gevende hangjongeren kunnen aanspreken
Anekdote over het laatste item:
Burgers denken zwart-wit en vaak kroppen ze emotie op tot de welbekende druppel.
Als ze dan handelend optreden is vaak de redelijkheid zoek en moet de politie erbij komen om de escalatie weg te nemen.
Onlangs nog klaagden een buurtbewoner over een aantal jongeren die in een hofje zaten.
Het hofje is openbaar en vormt een doorgang naar een andere straat.
Door het karakter komen er met mooi weer veel toeristen.
Een aantal jongeren verzamelden zich daar volgens de melder en ‘hingen er rond’.
De politie maakten een praatje en toen bleek dat ze er na school kwamen voor een schoolopdracht.
Omdat de bewoners het als overlastgevend ervoeren besloot de politie de jongeren aan te spreken.
Tijdens dit aanspreken bleek bovenstaande. Samen met de politie liepen de jongeren het hofje uit.
Meteen kwam een buurtbewoner naar buiten en en sprak een paar jongeren op nogal onbeschofte toon aan en verlangde
dat zij enkele lege blikjes en proppen opraapten.
Je kunt je voorstellen dat dat niet werkte bij de jongeren.
De politie legde de bewoner uit dat de jongeren in die hoek van het hofje helemaal niets geweest waren en het ook onwaarschijnlijk was dat dat zwerfafval van hen afkomstig was.
De buurtbewoner droop af en raapte het blikje zelf op.
Moraal van het verhaal:
Haal (hang)jongeren uit de anonimiteit als bewoner.
En denk na over wat een hangjongere is en welke regels hij overtreedt.
Veel mensen hebben een allergie tegen (hang)jongeren.
Gaat hem om daadwerkelijke overlast? Spreek de jongeren aan op de overlast.
Gaat het om territoriumdrift? Tja…
Waarom worden de vele toeristen die foto's maken in het hofje wel gedoogd en leuk gevonden?
En het blijft nogsteeds de toon die de muziek maakt.
Ik snap het nut er wel van. KlaasVaak heeft al het eea uitgelegd en ik sluit mij er bij aan.
Je moest eens weten hoe bv een geluidsoverlast bij de buren van kwaad tot erger wordt.
Sta je als diender op de stoep en je verteld de bewoner dat de buurman last van hem/haar heeft. Dat zet kwaad bloed. Wat ik echt vaak heb gehoord: "Waarom komt de buurman dan niet zelf even naar me toe? Ik ben me van geen kwaad bewust, ik ken die man niet eens en hij stuurt politie op mij af?"
Met andere woorden: Het is makkelijk om maar even de politie te bellen. Maar langs gaan bij de buurman en vragen of hij zijn muziek of wat dan ook iets zachter wil zetten of wat dan ook, werkt in 99% van de gevallen veel beter. Vaak als de politie langs is geweest, is herstel tussen buren vaak niet meer aan de orde. En wordt het vaak van kwaad tot erger. Voor de politie niet erg hoor. Maar voor de melder des te meer.
Tegenwoordig als ik naar een geluidsoverlast ga, bel ik eerst de melder en vraag wat deze er zelf aan heeft gedaan. 9 vd 10x krijg je te horen dat ze niets hebben gedaan want daar is de politie toch voor? Nee, niet. Pas als de buren geen gehoor geven aan het verzoek van de buren. En waarempel, van die meldingen waar ik eerst heb verzocht zelf stappen te ondernemen, hoor je nooit meer iets terug.
Kijk het bij jezelf, stel je luistert naar jouw favoriete muziek. Je hebt echter niet door dat de buurman er last van heeft. Buurman belt aan, of de politie. In welke situatie kijk je positiever naar jouw buurman?
En wat KlaasVaak ook schreef, hangjongeren. Tja. Je zal je verbazen als je op een normale manier de jongeren aanspreekt en hen verzoekt wat zachter te doen vanwege kinderen die slapen of wat dan ook, hoe meegaand ze daarin zijn. Stuur je meteen politie op ze af, dan ben jij de boeman.
En zo zijn er honderden scenario's te bedenken. Misschien is die grote buurman met zn kale kop en zn tattoos helemaal niet zo crimineel als jij dacht maar een heel vriendelijke man die samen met jou de gemeenschappelijke parkeerplaats in de gaten wil houden omdat er veel inbraken zijn in auto's. Of dat jij de andere buurman er even op attendeerd dat hij zijn gsm nog in de auto heeft laten zitten.
Uiteraard hoef je niet alles te pikken en als het de spuigaten uitloopt, dan zal de politie de stappen ondernemen, maar “zelfredzaamheid” bij de burgers motiveren vind ik een heel goed streven.
Maar het werkt natuurlijk niet altijd. In mijn woonplaats bezoeken schoolkinderen in hun pauzes de lokale supermarkt. Kreeg ik vroeger van mijn lieve, zorgzame maar opvoedende moeder nog een boterham mee naar school en een beker melk, tegenwoordig verslinden ze frikandellenbroodjes en zakken chips met cola. En nu zet de supermarkt er vuilnisbakken neer zodat ze daar hun afval in kwijt kunnen maar, 2 meter lopen om daar het afval doen ze dus echt niet. Ken jij ze ook, kinderen die al fietsend zakken chips leegvreten en dan de zak gewoon op straat gooien?
Hoe dan ook, de supermarkt heeft de schooljeugd er op aangesproken. Zinloos. De school ingeschakeld, zinloos. De politie ingeschakeld, zinloos. En nu heeft de winkel bij de ingang noodgedwongen een brief opgehangen waarvan de inhoud neerkomt op: Verboden Toegang voor schoolkinderen.
En dan zou wat KlaasVaak aangaf, het best wel eens zo kunnen zijn dat in het beginsel de onjuiste toon is aangeslagen. Als wijkagenten burgers leert hoe om te gaan met jeugd, was het misschien wel gelukt. ;-) Uiteraard blijf je natnekken houden die je nooit iets kan bijbrengen, maar goed, het is het proberen waard om wat meer tact te gebruiken. Bereik je heel veel mee. Ook uiteraard met duidelijk aangegeven grenzen. Knuffelen is niet aan de orde natuurlijk.
Nou bv dat bv 2 bewoners van een grote gallerijflat eens 's avonds een wandelingetje maken, praat eens met de “hangjeugd” Spreek (ook andere bewoners) aan op hun niet passende gedrag wat ze soms zelf niet eens doorhebben. Kan je echt heel veel mee bereiken.
Ook de hangjeugd “volwassen” benaderen en niet meteen met een wijzend vingertje kan wonderen verrichten. Hangjeugd die opeens ook op onregelmatigheden gaat letten. Maak ze deelgenoot. En dat kan je alleen bereiken door naar ze toe te gaan en met ze te praten. En zeg gerust tegen ze dat jullie de omgeving in de gaten houden vanwege bv veel autoinbraken. Het patrouilleren dus. Hangjeugd is gewend om “weggejaagd” te worden. Vraag ze eens ook op te letten. Je zult verbaasd staan van de positieve reactie die daar uit voor komt. Zowel in daad als woord.
Gr Lans
Dan ga jij er dus vanuit dat er geen tact is gebruikt door winkelpersoneel, schooldirectie en politie. Ik heb gelukkig nog een rem want ik kan je vertellen dat als IK daar eventjes ga staan je ze nooit meer terug ziet. Maar dan volkomen tactloos. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, heb ik vroeger al geleerd. De rem zit er op want het zou mij niet verbazen als ik dat vreettuig daar op niet te verstane wijze het hazenpad laat kiezen ik de bedrijfsleider uitleg mag geven.
Dus ja, burgers er meer bij betrekken maar dan moet je ook de medewerking hebben van alle betrokken partijen. En ik denk dat het nu nog steeds zo is dat als ik die schooljeugd daar wegstuur er binnen 5 minuten een politiewagen voor de deur staat en vervolgens een agent mij gaat uitleggen dat ik niks te vertellen in de publieke ruimte. Dat de rommel mijn zaak niet is omdat ik daar persoonlijk geen belang in heb.
Wordt ook wel eens “buurtpreventie” genoemd. Het betreffen bewoners van de buurt die de buurt ook kennen en een “oogje in het zeil houden” en dus hangjongeren aanspreken als deze overlast veroorzaken of vreemde snuiters die in de wijk rondhangen melden bij de politie. Door deze spiedende ogen worden ook zaken als auto en woninginbraken voorkomen.
Burgers mogen wel degelijk iets. Zij mogen alles wat zij zien en raar of verdacht vinden bij de politie melden. Het zijn waardevolle getuigen.
burgerwachten en/of buurtpreventie
Er zijn zat ouderen, maar ook jonge volwassenen die 's avonds eens door de buurt kunnen lopen.
tegenwoordig zitten de meesten alleen achter glas en voor de TV.
De betrokkenheid bij de buren of buurt kan heden ten dage best iets beter georganiseerd worden.
Bekend is ook dat de mensen met een hond (tijdens het uitlaten) veel meer onheil of veranderingen waarnemen in de buurt. Ook praten deze mensen weer met andere mensen uit de buurt tijdens het uitlaten.
Dat zouden goede partijen/netwerkjes zijn voor de politie om regelmatig contact mee te hebben.
Hoe vaak hoor je niet: ik ken mijn buurtagent niet, ik zie hem nooit
De wedervraag is dan: als je hem niet kent, hoe weet je dan of je hem ooit gezien hebt?
En hoe vaak ben je zelf op straat te vinden?
- de meesten werken niet in de eigen wijk,
- komen laat in de avond thuis, vaak met een auto rijdend tot voor de deur
- snel naar binnen, eten en de tv aan
Hoe wil je dan weten of de buurtagent in actie / door de wijk is gekomen?
Als de buurtagent een kennismakingsavond organiseert in het plaatselijke politiebureau kun je de aanwezigen waarschijnlijk op 1 of 2 handen tellen. Het zijn meestal dezelfde soort personen, met dezelfde soort maatschappelijke binding. De rest vind het niet belangrijk maar vindt wel dat de buurtagent naar hen moet komen.
Ook kun je je afvragen: is de buurt per definitie onveilig als je er nooit politie ziet
Bekend in de politieopleiding is het volgende stukje:
bewoner A uit de wijk zegt: “ik vind mijn wijk veilig want ik zie hier nooit politie, het zal wel niet nodig zijn”
bewoner B uit die wijk zegt: “ik zou graag veel meer politie zien, dàn voel ik me pas veilig”
bewoner C uit die wijk zegt: “Ik zag laatst 4x politie door de wijk rijden, er is zeker wat gebeurt, ik krijg er een naar gevoel bij.”
Kortom: veiligheidsgevoel is subjectief.
Als in Wassenaar een fiets wordt gestolen is men ‘hevig geëmotioneerd’.
Als het in Leiden gebeurt niet.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's