agenten thuis bedreigd?

  • - Gerard -

    Ik ben het met Planner eens maar ik hoor ook Koos Spee steeds vaker zeggen; de agent beslist dit de agent beslist dat. Ik sta ook een beetje dubbel in het optreden van Lans. Het neigt mij net iets te veel naar eigen rechter spelen. Niemand wordt er slechter van als Lans even langs zijn huis rijdt en optreedt zoals Lans heeft gedaan. Daartegenover staat dat Lans een vertegenwoordiger is van een overheidsinstantie en de vraag komt dan al snel op: geeft die politieorganisatie Lans die ruimte en, inderdaad, als de juridische bijstand van meneer de bedreiger kans ziet, gaat Lans ook de bietenbrug en is dat dan een gevolg wat de werkgever van Lans accepteert?

    Over die sleutels. Ik had laatst een winkeldief te pakken en die had ik in het kantoor van de winkel geparkeerd. De verdachte werkte prima mee, gaf ik alles wat ik van de verdachte wilde hebben. Ik gaf de verdachte te verstaan dat de politie hem zo kwam ophalen en hij hoogstwaarschijnlijk mee zou moeten naar het politiebureau. De verdachte vroeg toen: “Mijn fiets staat voor de winkel en staat niet op slot, mag ik die nog even op slot zetten?” Ik zei: “die fiets van jou interesseert mij helemaal niks, dat soort zaken moet je maar eerder bedenken als je van plan bent te jatten. Je blijft hier gewoon zitten en als je bent overgedragen dan vraag je dat maar aan de politieagenten”. Ik had dus zeker geen meter omgereden om die sleutels naar zijn vriendin te brengen, de vriendin kan die sleutels zelf ophalen in het politiebureau.

    Maar, zoals bekend, ik ben dan ook geen politieagent.

  • KlaasVaak

    Sterker nog:

    Soms is het afgeven van die sleutels voor een verdachte zo belangrijk dat het bijna verdacht wordt of is.

    En de meeste agenten hebben een goede neus voor dat soort momenten.

    In principe geldt dan ook: wat er bij een verdachte wordt aangetroffen blijft bij de verdachte.

    Uitzondering: gestolen waar waarvan hij afstand doet mits een bekennende verdachte en mits dat niet voor het onderzoek van belang is.

    Je kunt je voorstellen dat een verdachte met wapens, een hennepkwekerij of geheeld of gestolen goed in huis graag iemand in kennis wil stellen van het feit dat hij gepakt is en met een smoes zijn sleutels aan die iemand wil toespelen.

    Aan de andere kant als een winkeldief een reep chocolade steelt en zijn vriendin staat op straat en kan niet naar huis zonder die huissleutel dan kan (evt na overleg met de recherche) de huissleutel best weg.

    Zo zie je maar: niet zwart, niet wit, soms grijs.

  • serine

    ik denk dat je het zo goed hebt aan gepakt..

  • serine

    weet je wat het is…er is altijd een kans dat je er een keer wel een treft die het wel doet…

    zo kan ik mij een agent in west friesland herinneren jaren geleden…die hebben ze thuis opgezocht…

    daarna had hij allarm en rolluiken voor de ramen..

    (ik weet niet exact hoe en met wie…enzv….maar ik fietste er toen vaak langs en zijn huis was inmiddels een fort geworden…en dat was niet zonder reden in ieder geval..

    dus niet in actie komen…of iedere keer maar braaf aangifte doen is soms gewoon niet genoeg…of werkt niet…

    soms zal je moeten kiezen voor een andere aanpak..

    wat geen schade leid..maar wel goed afschrikt. (soms is dat je beste bescherming..)

    ik ga ook niet voor ieder wisse wassie aangifte doen hoor…(even los van het feit dat je er vaak geen eens aangifte voor kan doen..)

    ik ben hier ook een keer met hond naar buiten gestapt op een groep van 20 man af..hond staat strak onder apel..ik ben erg klein dus de hond lijkt nog groter…(he dennis..:D ) en doordat hij zo strak onder apel staat en hij dwars voor mij gaat staan…durven ze het toch niet aan.

    mag het? vast niet..maar ik hield zo wel een groep met boksbeugels en kettingen uit mijn straat…

    soms is een beetje terug dreigen voldoende…ik ga niet wachten dat er bloed vloeit om eindelijk aangifte te kunnen gaan doen..ik voorkom het liever…en desnoods met een beetje bluf..

    maar inderdaad wel even goed in schatten in wat je voor je hebt staan.

  • serine

    ja ik heb daar dan ook niets op tegen…

    hijj houd er niet eens een blauwe plek aan over…maar hij kent dan wel zijn plaats.

    tegenwoordig krijgen vele kinderen nooit meer een tik…en die bekken worden al groter…des te effectiever als ze er wel eens een krijgen…en dan hoeft ie niet eens hard te zijn.

  • - Gerard -

    Mee eens KlaasVaak, en ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen maar voor mij is het toch altijd zo; als je bent aangehouden (gewone burger versus gewone burger) gaan al jouw rechten eventjes op ‘pauze’, niet op ‘delete’ en ik hoop altijd maar dat de politie z.s.m. aanwezig is en ik de verdachte kan overdragen. Want ‘verdachte’ is een juridisch begrip maar je hebt wel altijd nog met mensen te maken.

    En daarmaast weet ik niet of je, als je als agent wordt bedreigd, het persoonlijk mag opvatten, de wet de agent die ruimte geeft om het persoonlijk op te vatten en zelf af te handelen naar eigen inzicht, maar dat de bedreiging de verantwoordelijkheid is van de overheid en een rechter.

  • KlaasVaak

    en sterker nog, het is niet bij wet verboden

    een klap in het gezicht met vlakke hand

    is het lichtste geweldsmiddel

    er is een zaak met jurisprudentie waarbij de verdachte op de achterbank van een politieauto onophoudelijk begint te krijsen.

    zo erg dat onderling cummuniceren en luisteren naar de portofoon niet meer mogelijk is

    diverse vordering te stoppen daarmee negeert zij

    dan draait de bijrijder zich om en geeft haar een pets op haar wang

    ze schrikt er zo van dat ze beduusd in een hoek gaat zitten

    de rest van de rit is zij stil

    het geweld wordt gemeld aan de chef

    die noteert het

    geen probleem

  • serine

    ja joh….maar hoe vaak word je wel niet bedreigt dat je aan gifte wil doen en te horen krijgt dat dat geen echte zaak is en de bedreiging niet erg genoeg?

    waarom zou dat voor een agent anders zijn?

  • KlaasVaak

    - Gerard - Schreef:

    ——————————————————-

    > Mee eens KlaasVaak, en ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen maar voor mij is het toch

    > altijd zo; als je bent aangehouden (gewone burger versus gewone burger) gaan al jouw rechten

    > eventjes op ‘pauze’, niet op ‘delete’ en ik hoop altijd maar dat de politie z.s.m. aanwezig is en

    > ik de verdachte kan overdragen. Want ‘verdachte’ is een juridisch begrip maar je hebt wel altijd

    > nog met mensen te maken.

    >

    > En daarmaast weet ik niet of je, als je als agent wordt bedreigd, het persoonlijk mag opvatten, de

    > wet de agent die ruimte geeft om het persoonlijk op te vatten en zelf af te handelen naar eigen

    > inzicht, maar dat de bedreiging de verantwoordelijkheid is van de overheid en een rechter.

    Hoewel ik het met je eens ben zie ik toch een vreemde tegenstelling.

    Een verdachte blijft dus een mens, maar een agent die beledigd wordt mag het niet persoonlijk opvatten?

    Ik denk dat als je beledigingen niet persoonlijk op mag vatten er geen sprake is van een belediging.

    Hoe kan iemand mij kwetsen als ie het niet tegen of over mij persoonlijk heeft?

  • - Gerard -

    KlaasVaak Schreef:

    > Hoewel ik het met je eens ben zie ik toch een

    > vreemde tegenstelling.

    > Een verdachte blijft dus een mens, maar een agent

    > die beledigd wordt mag het niet persoonlijk

    > opvatten?

    We hebben het over bedreiging KlaasVaak, niet belediging.

    > Ik denk dat als je beledigingen niet persoonlijk

    > op mag vatten er geen sprake is van een

    > belediging.

    > Hoe kan iemand mij kwetsen als ie het niet tegen

    > of over mij persoonlijk heeft?

    Bedreiging dus, en als een verdachte tegen, in dit geval, Lans, zegt: “Ik weet ongeveer waar je woont …..”, is het dan aan de agent of dat een bedreiging is, dan zou hij daarvan aangifte moeten doen, of vindt een rechter het geen bedreiging? En het is, volgens mij, aan de rechter of iemand zich schuldig maakt aan het strafbare feit bedreiging, en niet aan de agent omdat hij toevallig agent is. Ik moet, als gewone burger, dat ook aan een rechter vragen m.b.v. een aangifte.