http://www.nieuwsbank.nl/inp/2003/10/08/E031.htm
Op grond van artikel 53 van het Wetboek van Strafvordering (SV) is bij ontdekking op heterdaad iedereen bevoegd een verdachte aan te houden.
Artikel 27 SV zegt: een verdachte is hij te wiens aanzien, uit feiten of omstandigheden, een redelijk vermoeden van schuld, aan enig strafbaar feit voortvloeit (OF hij tegen wie de vervolging is gericht.)
Er staat dus dat een verdachte verdacht moet worden van een strafbaar feit en dat je deze mag aanhouden bij ontdekking op heterdaad.
Dit geldt aldus voor overtredingen en voor misdrijven en alléén op heterdaad.
De aangehoudene moet wel ‘onverwijld’ aan de politie worden overgedragen.
Er mag geen geweld gebruikt worden anders dan strikt noodzakelijk en proportioneel is om de verdachte te beletten weg te lopen.
Dus geen afreageren vanwege irritatie over de daad of over het trachten te ontvluchten.
Er is echter meer dan overtredingen en misdrijven en dat heet: gedraging.
Heel veel verkeersovertredingen worden door de wet (Wet Mulder) gezien als een gedraging.
Hier komt dus om de hoek kijken of je te allen tijden voldoende juridische kennis hebt om je optreden te rechtvaardigen.
1. Wildplassen: is een overtreding. Echter de politie heeft dan geen eigen waarneming, dus als je een wildplasser aan de politie overdraagt stuurt die hem weer weg.
2. Geluidsoverlast is er in vele vormen….
3. Het rode licht negeren is een gedraging. En al zou het een overtreding zijn: De politie heeft geen eigen waarneming.
Vraag je dus altijd af of je, als je zoiets doet, je handelen kunt motiveren. En of je zeker bent van je zaak.
Voordat je het weet heb je iemand onrechtmatig van zijn vrijheid beroofd.
Als jouw ‘verdachte’ daar vervolgens aangifte van doet zijn de rollen ineens omgekeerd en ben jij verdachte en hij de aanhouder/aangever van het strafbare feit.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
