Privacy vs. veiligheid

  • mwb

    Het is de laatste malen een paar keer voorgekomen:

    Alphen aan de Rijn, een psychiatrisch patient die uit zijn dak gaat,

    Hoensbroek, idem.

    Dit zijn twee items die het nieuws halen, vanwege de extreme gevolgen.

    In beide gevallen gaat het om psychiatrische patiënten, waar de bescherming van hun privacy zover gaat, dat het ten koste gaat van de veiligheid van hun omgeving.

    De politie weet van niets.

    Behalve dan die keren, dat de politie er bij heeft moeten komen en men soms een klein deel van de achtergrond mee krijgt.

    Ik denk dat het een goede zaak zou zijn als de veiligheid van de omgeving in dergelijke gevallen prioriteit krijgt boven de privacy van de betrokkene.

    Dat zou, samen met andere maatregelen, escalatie kunnen voorkomen.

  • Daan

    Dat is een beetje te kort door de bocht. Ik denk dat er wel genoeg bekend was over deze persoon. De politie / overheid is spaarzaam met naar buiten brengen van deze info. Daarom weet men er zo weinig over. De zorg en de overheid zitten samen in allerlei zorgnetwerken. Er wordt maandelijks overlegd over dit soort gevallen. Het feit dat een persoon een tikkende tijdbom is, dat zie je zelden van tevoren aankomen. Als een gezond mens iets traumatisch meemaakt of bijvoorbeeld een Burn out krijgt kan zo,n persoon ook compleet flippen. Dan stel je toch wel prijs op je privacy. Je hebt altijd goed gefunctioneerd en bent tijdelijk even flink in de war. Dan heb je ook bescherming nodig. De gevallen waar ij hier over praten zijn zorgmijders. Daar staat weer een middel tegenover. Dat heet bemoeizorg. Dan gaat de hulpverlening gewoon langs bij zo iemand. Of hij of zij nu wil of niet. Dat is een prima middel.

  • Rob II

    Zelfs al zou de politie alle informatie over deze personen hebben gehad dan is het moeilijk deze incidenten te voorkomen. Namelijk niet elke psychiatrische patient gaat uit zijn dak en maakt daarbij fysieke slachtoffers en niet elke persoon die uit zijn dak gaat en fysieke slachtoffers maakt is een psychiatrisch patient.

    Als daarnaast de politie elke persoon die mogelijkerwijs “uit zijn dak” zou kunnen gaan ook nog eens actief in de gaten zou moeten gaan houden dan bljven er maar weinig mensen over voor de andere taken van de politie. Informatie is mooi maar je moet het natuurlijk ook kunnen vewerken en dan ook nog eens effectief kunnen gebruiken.

  • mwb

    Je kunt niet alles voorkomen, maar met de benodigde info kun je wel voorbereid zijn en anticiperen op situaties, in verband met de veiligheid van de omgeving.

    Dit zou uiteraard twee kanten op moeten werken: ook signalen van de politie naar de behandelaars toe, zodat die daar iets mee kunnen.

    Daan

    Namelijk niet elke psychiatrische patient gaat uit zijn dak en maakt daarbij fysieke slachtoffers en niet elke persoon die uit zijn dak gaat en fysieke slachtoffers maakt is een psychiatrisch patient.

    Dit is zo'n zin als: Niet elke Pool is altijd dronken en niet alle dronken mensen zijn Polen.

    En toch weet iedereen dat de politie regelmatig last heeft van dronken Polen, en agressieve psychiatrische patiënten.

    Dit soort stellingen zijn 100 % waar, maar in mijn ogen wel een beetje je ogen sluiten voor een concreet probleem.

    Daarnaast is het in de gaten houden van personen die uit hun dak kunnen gaan, een taak van psychiaters, directe familie, noem maar op; maar niet van de politie.

    Die komt pas als niemand op tijd ingrijpt en het uit de klauwen loopt.

    En wie is er dan onterecht de gebeten hond?

    Juist: de agent.

  • Reja

    Vorige week was er in Utrecht een verwarde man op een bouwterrein midden in de stad een hijskraan ingeklommen. Politie heeft de omgeving (wegen) afgezet en is daar een avondje druk mee geweest. Uiteindelijk is hij er door hulpverleners uitgehaald. Vandaag in het AD:

    “De verwarde man die vrijdagavond veel commotie veroorzaakte door in een hijskraan op het Vredenburg te klimmen, wilde volgens de politie zelfmoord plegen. De 42-jarige man zonder vaste woon- of verblijfplaats is onderzocht door een psychiater. Die zag geen reden hem acuut te laten opnemen. De man heeft bij zijn vrijlating een proces verbaal meegekregen. Hij moet binnenkort voor de rechter verschijnen, aldus de politie. Die zal beslissen of de man moet worden behandeld of niet.”

    De psychiater vond een acute opname niet nodig. De man krijgt een proces verbaal en wordt de straat weer opgestuurd. Zou zo iemand dan direct een dagvaarding meekrijgen, want hoe bereik je iemand zonder vaste woon of verblijfplaats? Ik heb in het verleden al vele verhalen mogen vernemen van de problemen die de politie ondervindt bij incidenten met mensen in psychische nood. Hoe moet je, als politie-organisatie, informatie verkrijgen over individuele personen? Wil je een database aanleggen waar de meldkamers uit kunnen putten? Wil je dat agenten gebriefd worden over nieuwe “gevallen?”

    Ik denk dat we dan nog een lange weg te gaan hebben, want privacy is een (te) groot goed in ons land.

  • wim76

    Ach Reja, als ik zie hoeveel “eilandjes” er alleen al waren binnen een politie academie. Om het dan niet te hebben over al die “eilandjes” in de maatschappij.

    Al die instanties willen alles binnenskamers houden.

    En als er een opstaat die tegen privacy ingaat, wordt ie neergesabelt door de politiek/media/de mensen.

    En zo veranderd er lekker niets.

  • Starsky79

    Dit is 1 voorbeeld Reja. Maar het gebeurd dagelijks dat mensen naar huis gestuurd worden omdat men (psychiaters e.d.) Vindt dat de persoon niet gek genoeg is of geen gevaar vormt. Dan vraag ik mij af wat die man in jouw voorbeeld had moeten doen om wel te worden opgenomen.

    Helaas krijg je als politie NUL info als je die vraagt over een persoon. Alleen datgene wat wordt vastgelegd door de politie zelf is voor ons te raadplegen. En dan heb je gelijk het volgende. Te vaak wordt de info niet vast gelegd.

    Daarom denk ik dat het handig is als de politie eerst zelf zijn zaakjes op orde gaat krijgen. Veel info krijg je tussen neus en lippen door wel te horen van de omwonenden/familie.

    Je loopt inderdaad wel tegen de privacy muur aan. Dat is erg vervelend zeker als je hulp wil bieden.

    Maar goed we hebben daar al vaker een dicussie over gehad hier. Meningen blijven (gelukkig) verdeeld.

    Gr.

  • Hyperactief A-P

    Een veel belangrijkere vraag zou moeten zijn, hoe vaak heb jij of je collega's in het verleden meegeholpen aan het gevaarlijk maken van “patiënten”. Door hulp te verlenen om iemand in de isoleercel te krijgen, die vervolgens gedrogeerd wordt met middelen waarvan bekend is dat ze juist bijdragen aan suïcide en geweldsuitbarstingen mwb? Beroepsmatig moet jij en je collega's je kop in het zand steken. Maar er zijn genoeg voorbeelden waar dit bevestigd wordt, ook door agenten zelf, maar dat kan helaas niet geopenbaard worden, omdat het “beloond” wordt met ontslag. Dus ja, wie de voordeur voorziet, moet de achterdeur extra in de gaten houden. Groetjes v Hyperactief A-P.