“En is er geen artikel in de wet waarin verboden wordt om iemand een drug toe te dienen?”
Zo specifiek is de wet niet. Zoals al aangeven kan 300 lid 4 Sr. een mogelijkheid zijn. Hier staat dat het toedienen van een middel dat schadelijk is voor de gezondheid gelijk gesteld is aan mishandeling. Andere (zwaardere) artikelen zijn mogelijk als het slachtoffer vervolgens ook nog werd gedwongen is tot bepaalde handelingen / dulden van handelingen.
Als je nu je een andere situatie voorstelt en iemand krijgt stiekem drugs toegediend maar heeft daar verder geen langdurige problemen mee kan de dader dan niet gepakt worden?
Dat maakt niet uit, langdurige problemen bij het slachtoffer zijn niet nodig voor een veroordeling. Als eenmaal is vastgesteld dat een middel werd toegediend waarvan de overheid meent dat dit schadelijk is voor de volksgezondheid is dat voldoende. Aangetoond zal moeten worden dat het middel dat werd toegediend op de lijst van schadelijke middelen staat. Bloedonderzoek is dus nodig waarbij onderzoek moet uitwijzen welk middel werd toegediend.
Vooral als het slachtoffer zelf al drugs gebruikt hoe kan hij dan nog bewijzen welke drug hem benadeeld?
In principe maakt dat niet uit. Het gaat er wederom om dat objectief wordt vastgesteld dat een middel werd toegediend waarvan de overheid heeft vastgesteld dat het schadelijk is. Als ik een behoorlijke drinker ben en iemand geeft mij ongewild drugs kan zo iemand zich er lijkt mij niet op beroepen dat ik toch al ongezond leefde.