Ik negeer verdrijvingsvlakken,
Dat denk ik niet, ik denk dat je (door de weg) situationeel gedwongen wordt (om het zo uit te drukken) en dat is iets anders dan jezelf
(bijv. als bestuurder van een personenauto) in die situatie te brengen door te laat in- of uit te voegen.
ik negeer verplichte rijrichtingen als ik een bocht moet maken,
Je negeert de verplichte rijrichting als je van N naar Z rijdt terwijl de rijrichting van Z naar N is
en niet als je (door de weg) situationeel ‘gedwongen’ wordt om de bocht te kunnen maken en dat niet kunt zonder over dat wegvlak te rijden.
ik rij op twee rijstroken tegelijk op een rotonde als die rotonde mij geen ruimte biedt.
idem: situationeel ‘gedwongen’
Ik ga op het midden van de weg rijden als het moet en daarmee het achter mij rijdende verkeer hinder mij in te halen.
idem: situationeel ‘gedwongen’ omdat dit zorgt voor veilig(er) afbuigen
Naar links richting aangeven hoeft niet, niets maakt dat je situationeel ‘gedwongen’ wordt, en het wèl doen maakt het rijden op een rotonde niet veiliger.
Immers: verkeer op de rotonde heeft voorrang, daarmee hoor je op de rotonde voorrang te krijgen van verkeer dat de rotonde op wil.
Wel of niet richting aangeven doet daar niets aan af.
Er is nog nooit iemand mee weggekomen door te zeggen: de auto op de rotonde gaf geen richting aan dus reed ik de rotonde op, want ik dacht dacht: ‘geen richting, dan verlaat hij vast de rotonde’.
En voor wat betreft situationeel ‘gedwongen’: de agent is wijs genoeg om van zijn discretionaire bevoegdheid gebruik te maken
of om te oordelen of een (personen)autobestuurder zichzelf in die situatie bracht of een (vracht)autobestuurder geen andere optie heeft.
Een vrachtwagen kan vaak niet anders op rotondes dan over een andere rijbaan terecht te komen of het achteropkomende verkeer ‘op te vangen’ om e.e.a. veilig te houden.