- Gerard - Schreef:
——————————————————-
> Maar die paar die dat vinden tel ik niet mee. Ik
> ben er van overtuigd dat ieder weldenkend mens
> blij is dat de agenten niet vervolgd worden. Kijk,
> we zeiken dan wel relatief veel over de agenten in
> zijn algemeenheid maar het zijn wel ‘onze agenten’
> en van onze agenten blijf je af.
Het is i.d.d. gelukkig geen meerderheid - Gerard -, en ik ben absoluut met je eens dat je zo en zo van anderen afblijft. En over dat “veel” zeiken over agenten heb ik even nagedacht. Maar over het algemeen vind ik dat wel meevallen. Geschreven tekst kan een vervormd beeld weergeven. Zo zit de hele maatschappij in elkaar. Doordat misstanden de overhand hebben, lijkt het soms of er niets goeds gebeurd, dat is natuurlijk niet zo. Veruit het meeste gaat gelukkig goed, maar doordat de goede dingen minder aan bod komen, lijkt het of mensen alleen maar kunnen zeiken. Zo was er voor ongeveer twee jaar terug in stadsdeel Noord kantoor in Amsterdam, een markt van positieve creatieve ideeën om buurten leefbaarder te maken. Er stonden ongeveer 60 kraampjes met veel verschillende culturen.
Wat denk je wat? Ik heb de hele middag geen journalist gezien, terwijl er hele mooie opbouwende dingen bijzaten. Maar als één gezin voor commotie zorgt, dan duiken de persmuskieten er massaal bovenop. En denkt iedereen dat je in zo'n buurt geen stap meer kunt zetten… Triest maar waar. Natuurlijk zijn er ook problemen, maar ze worden vaak groter gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. En dat werkt dus ook hier precies zo. In de buitenwereld waar je van persoon tot persoon kunt communiceren, gaan dingen geen eigen leven leven leiden, doordat misverstanden sneller gecorrigeerd kunnen worden. Heel veel tekst wat niet duidelijk is, worden te vaak verkeerde conclusies aan verbonden inplaats van dat er doorgevraagd wordt. En ook mensen onderling kunnen iets anders intepreteren c.q. door hun bagage beleven. Groetjes v Hyperactief A-P.