Hier even een politioneel antwoord:
Het is een aanrijding met lichte schade en is derhalve geen politiezaak. Dat is het pas als er een meer dan geringe vorm van letsel is.
Tenzij het ‘doorrijden na aanrijding’ is (wat bij de politie heet: verlaten plaats na ongeval): artikel 7 WVW1994
Voorwaarde is wel dat de doorgereden partij aantoonbaar iets gemerkt moet hebben.
Achteraf kunnen verklaringen van schuld aan de aanrijding verschillen. Meestal is dat zo. Zelden stapt 1 vd 2 partijen en en zegt: het is mijn fout sorry.
Evenals over de positie op de weg. De tegenpartij zou ook kunnen zeggen dat u te ver over de as van de weg stond.
Achteraf kan de politie slechts vaststellen dat de voertuigen elkaar geraakt hebben. Maar wiens schuld dat was?
Dan schijft u "werden wij aan de bestuurderskant licht geraakt".
De aanwijzing artikel 7 WVW1994 zegt over de strafbaarheid:
“hoe ernstiger het gevolg, des te strafwaardiger is het gedrag van degene, die zich daaraan probeert te onttrekken”
Kortom: Zonder de schade te kennen, daar deze niet genoemd wordt in uw verhaal moet ik daar naar gokken, ik denk dat het nooit een “verlaten plaats na ongeval”-zaak wordt/was geworden.
Ook uit de aanwijzing artikel 7 WVW1994 :
de strafuitsluiting geldt indien de betrokkene binnen 12 uur na het ongeval vrijwillig de politie van het ongeval in kennis stelt en daarbij zijn identiteit en,
voor zover hij een motorrijtuig bestuurde, tevens de identiteit van dat motorrijtuig bekend maakt
.
Dus net zoals u gedaan heeft, de politie bellen, volstaat.
En gelet op hetgeen u schrijft: "de tegenpartij gisteren ook contact heeft opgenomen met de politie " heeft hij denk ik aan zijn plicht en strafuitsluitingsgrond voldaan.
In elk geval schat ik in dat het hoe dan ook geen politiezaak was geworden. Dan rest enkel het proces van het invullen van het schadeformulier.
En getuigen of niet: er zijn twee partijen die elk hun verhaal hebben.
Ik betwijfel of de verzekering een partner als voldoende onafhankelijke getuige aanmerkt.
Ook was de verzekering niet aanwezig bij het ongeval dus volgt zeer waarschijnlijk een salomons-oordeel: gedeelde smart.
En een klacht indienen?
Dat is uw recht. Als u u daartoe genoodzaakt voelt moet u dat zeker doen.
Maar het zal niets veranderen aan de schuldvraag of de oplossing door de verzekering.
Die blijft even duidelijk of onduidelijk als hij is. Ook voor de verzekeraar.
Ik denk dat zelfs als u als getuige genoemd was dit niets had uitgemaakt.
Ik begreep overigens niet dat omdat uw vrouw met “u” werd aangesproken en de tegenpartij niet, dat uw vrouw zich daardoor “geintimideerd” zou voelen.
Dat is natuurlijk subjectief, wat ik voel is niet wat een ander voelt, maar het deed mijn wenkbrauwen wel licht fronsen.
Het kan natuurlijk ook zijn dat de tegenpartij tegen de agent gezegd heeft “Zegt u maar jij.” of dat de agent jonger was dan uw vrouw en daarom uw vrouw met “u” aansprak.
Dat uw vrouw daar de conclusie aan verbond dat de agent en de tegenpartij elkaar kennen is voor haar rekening.
Ik zie er geen reden voor een (succesvolle) klacht in. Temeer ook dat de afhandelwijze (invullen van een schadeformulier) de juiste afhandelwijze is.
Ik zie er hooguit een reden (maar niet meer dan dat) voor de tegenpartij die NIET met “u” werd aangesproken.
Ook voor hem geldt dat de afhandelwijze via een schadeformulier er niet door beïnvloedt.
Dat derden niet direkt in een verhoorkamer worden toegelaten is alleen maar tactisch en praktisch juist.
Tactisch: Stel dat er uit de verklaring aanleiding is om een derde te horen is het alleen maar juist dat deze nog niet in het voorgesprek betrokken was.
Praktisch: Er zijn maar twee bestuurders die partij zijn. De getuigen kunnen op het schadeformulier bij naam genoemd worden.
Dat "een getuigenis in dit geval niet nodig was" is formeel correct. Maar misschien schreef u het anders dan u bedoelde.
De getuigenis komt niet op het schadeformulier, slechts de naam van een getuige.
Zie verder het verhaal over: onafhankelijkheid, onduidelijkheid en verwijtbaarheid.
Dat de agent “voor het grootste deel het verhaal van de tegenpartij opschreef” vind ik vreemd.
Subjectief op een schadeformulier is mijns inziens enkel de tekening.
De rest zijn namen en gegevens zoals polisnummer, rijbewijsnummer en datum, kenteken, plaats etc.
Sterker nog: de agent had helemaal niets hoeven invullen… nu het geen artikel 7 WVW1994 is het een onderlinge (administratieve) aangelegenheid.
Dat uw vrouw tekende terwijl ze dat niet wilde vind ik jammer. Als ik (als burger en als agent) ergens niet voor wil tekenen dan teken ik niet.
Of een agent, rechter, advocaat, of Z.K.H. Willem Alexander dat nu verlangt van mij….Nee is nee.
En een agent is maar….(zoals Gerard al zei): een agent.
Zie ook: http://www.om.nl/organisatie/beleidsregels/overzicht/verkeer_en_vervoer/@158570/aanwijzing-verlaten-0/
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
