Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Reja
Volgens mij schrijft Gerard dat agenten tegen de beveiliger zeggen dat hij de lichtbalk AAN moet doen. Gezien het door jou benoemde artikel van het RVV laten ze de beveiliger dus bewust de wet overtreden.
KlaasVaak. Schreef:
——————————————————-
> Hier even een politioneel antwoord:
Waarvoor mijn dank. 
Ik zal slechts op de punten reageren die mij niet geheel duidelijk zijn.
>
> Het is een aanrijding met lichte schade en is derhalve geen politiezaak. Dat is het pas als er een meer dan geringe vorm van letsel is.
> Tenzij het ‘doorrijden na aanrijding’ is (wat bij de politie heet: verlaten plaats na ongeval): artikel 7 WVW1994
> Voorwaarde is wel dat de doorgereden partij aantoonbaar iets gemerkt moet hebben.
Dat het normaal gesproken geen politiezaak is dat lijkt mij logisch. De tegenpartij moet van de aanrijding gemerkt hebben, daar ben ik van overtuigd, mede doordat ik na de aanrijding zag dat de tegenpartij de rem indrukt, dus inhield, mogelijk keek naar de buitenspiegel en vervolgens besloot om door te rijden. Gelukkig kon ik hierdoor een foto maken.
> Evenals over de positie op de weg. De tegenpartij zou ook kunnen zeggen dat u te ver over de as van de weg stond.
> Achteraf kan de politie slechts vaststellen dat de voertuigen elkaar geraakt hebben. Maar wiens schuld dat was?
Wij stonden stil… in mijn beleving is degene die een ‘stilstaande’ auto aanrijdt altijd fout, toch? Ook al stonden wij over de as van de weg, (wat niet zo was)
>
> Dan schijft u “werden wij aan de bestuurderskant licht geraakt”. De aanwijzing artikel 7 WVW1994 zegt over de strafbaarheid: “hoe ernstiger het gevolg, des te strafwaardiger is het gedrag van degene, die zich daaraan probeert te onttrekken” Kortom: Zonder de schade te kennen, daar deze niet genoemd wordt in uw verhaal moet ik daar naar gokken, ik denk dat het nooit een “verlaten plaats na ongeval”-zaak wordt/was geworden.
Ook uit de aanwijzing artikel 7 WVW1994 : de strafuitsluiting geldt indien de betrokkene binnen 12 uur na het ongeval vrijwillig de politie van het ongeval in kennis stelt en daarbij zijn identiteit en, voor zover hij een motorrijtuig bestuurde, tevens de identiteit van dat motorrijtuig bekend maakt.
Dus net zoals u gedaan heeft, de politie bellen, volstaat. En gelet op hetgeen u schrijft: “de tegenpartij gisteren ook contact heeft opgenomen met de politie ” heeft hij denk ik aan zijn plicht en strafuitsluitingsgrond voldaan. In elk geval schat ik in dat het hoe dan ook geen politiezaak was geworden. Dan rest enkel het proces van het invullen van het schadeformulier.
Wat betreft de schade, die valt reuze mee, de spiegels hebben elkaar geraakt, wij hebben wat lakschade op de spiegel, en hadden als alles normaal was verlopen er ongetwijfeld met de tegenpartij uitgekomen. Het gaat erom dat de tegenpartij, zonder onze schade te kennen is doorgereden.. volgens mijn normen en waarden is dat iets wat je niet doet… mits je wat te verbergen hebt. je bent immers toch verzekerd? Het zou zomaar kunnen dat er bv drank in het spel was.. het lijkt mij dan ook niet dat iemand hiermee weg komt als hij/zij zich binnen 12 uur telefonisch alsnog meldt..
>
> En een klacht indienen? Dat is uw recht. Als u u daartoe genoodzaakt voelt moet u dat zeker doen Maar het zal niets veranderen aan de schuldvraag of de oplossing door de verzekering. Die blijft even duidelijk of onduidelijk als hij is. Ook voor de verzekeraar. Ik denk dat zelfs als u als getuige genoemd was dit niets had uitgemaakt.
Het is een afweging die wij moeten maken..de tijd dit het ons als ondernemers kost om ons gelijk te halen. (als dat al lukt) is ons ook veel waard. Ambtelijke molens draaien langzaam, de kosten moeten opwegen tegen de baten. Dat het wel of niet iets uitmaakt om mij als getuige te noemen maakt niets uit.. het feit blijft dat ik met mijn vrouw mee was naar het buro om mijn verklaring af te geven.. ik vind het stuitend dat mijn verklaring niet is gehoord en is beschreven op het schadeformulier.. op deze manier zal nooit duidelijk worden of het wel of niet iets had uitgemaakt.. dat u denkt dat het niets had uitgemaakt is een aanname, voor hetzelfde geld maakt het wel iets uit.. daar zullen we nu nooit achter komen.
> Ik begreep overigens niet dat omdat uw vrouw met“u” werd aangesproken en de tegenpartij niet, dat uw vrouw zich daardoor “geintimideerd” zou voelen. Dat is natuurlijk subjectief, wat ik voel is niet wat een ander voelt, maar het deed mijn wenkbrauwen wel licht fronsen. Het kan natuurlijk ook zijn dat de tegenpartij tegen de agent gezegd heeft “Zegt u maar jij.” of dat de agent jonger was dan uw vrouw en daarom uw vrouw met “u” aansprak.
Dat uw vrouw daar de conclusie aan verbond dat de agent en de tegenpartij elkaar kennen is voor haar rekening.
Eens, maar er was meer. Dat ‘gevoel’ komt niet zomaar.. het is de hele gang van zaken. Eerst zitten we met z'n 2 met een agent te praten over het voorval. ineens vraagt de agent om wat voor auto het ging en hoe de bestuurder eruit zag.??? Toen ik de foto van de auto met het kenteken liet zien, zei de agent een ogenblik en liep weg.. na 5 minuten kwam er een andere agent, die zich bekend maakte als verkeerspolitie en verzocht mijn vrouw mee te nemen. Ik mocht plaats nemen in de wachtruimte.. in die andere ruimte werd mijn vrouw zonder aankondiging geconfronteerd met de tegenpartij… Hoe kan het dat de tegenpartij niet in de wachtkamer zat (wij waren al een half uur voor de afgesproken tijd aanwezig) en waarom werd dit gesprek niet voortgezet in een verhoorkamer maar in een andere ruimte? Wij hebben het gevoel dat de 1e agent de auto herkende. Mogelijk betrof het hier een collega die werkzaam is in het pand en snel op de hoogte is gesteld van de situatie en is nu alles in de doofpot gestopt..
> Dat de agent “voor het grootste deel het verhaal van de tegenpartij opschreef” vind ik vreemd. Subjectief op een schadeformulier is mijns inziens enkel de tekening. De rest zijn namen en gegevens zoals polisnummer, rijbewijsnummer en datum, kenteken, plaats etc.
Eens, dat vind mijn vrouw dus ook vreemd, die heeft een ‘neus’ voor onrecht en pogingen om dingen te verdoezelen..
> Sterker nog: de agent had helemaal niets hoeven invullen… nu het geen artikel 7 WVW1994 is het een onderlinge (administratieve) aangelegenheid.
Waarom zou een agent dat toch zelf de pen ter hand nemen om uitgebreid het verhaal van de tegenpartij op te schrijven en nauwelijks oor te hebben voor mijn vrouw?
Hij had toch ook kunnen zeggen vullen jullie het formulier samen maar in in het restaurant aan de overkant? Dit alles bevestigd het ‘gevoel’ van mijn vrouw.
> Dat uw vrouw tekende terwijl ze dat niet wilde vind ik jammer. Als ik (als burger en als agent) ergens niet voor wil tekenen dan teken ik niet. Of een agent, rechter, advocaat, of Z.K.H. Willem Alexander dat nu verlangt van mij….Nee is nee.
Wederom eens, dit is echter ook niets voor mijn vrouw.. zij zelf geeft aan zich geintimideerd gevoeld te hebben door de agent en de tegenpartij en derhalve onder druk heeft getekend.
Overigens, nogmaals, de agent gaf aan dat het voor de rechtsgeldigheid van het document NIETS uitmaakte, iets wat achteraf dus niet waar bleek.. Waarom zou een agent dat zeggen als hij oprecht is en onafhankelijk???
PS.. kom Aub niet met de opmerking dat iedere Nederlander geacht wordt de wet te kennen.. Je gaat er als burger vanuit dat een wetsdienaar oprecht is en de waarheid spreekt.. Daar moet je als burger op kunnen vertrouwen..
Ach, tussen ons en de politie (ik mag het vast niet hardop zeggen) gaat het verder prima. Je moet natuurlijk niet, zoals een jonge collega laatst deed, de rotonde op zijn engels rijden, want dan heb je er één te pakken. Maar wij, ik, parkeer de surveillanceauto waar ik maar wil en dat is vaak op de stoep voor de deur van een opdrachtgever en de politie zwaait vriendelijk of kijken de andere kant op. Vind ik wel aardig van jouw collega's, KlaasVaak.
popeyes Schreef:
Dat het normaal gesproken geen politiezaak is dat lijkt mij logisch.
De tegenpartij moet van de aanrijding gemerkt hebben, daar ben ik van overtuigd, mede doordat ik na de aanrijding zag dat de tegenpartij de rem indrukt, dus inhield,
mogelijk keek naar de buitenspiegel en vervolgens besloot om door te rijden. Gelukkig kon ik hierdoor een foto maken.
“Mogelijk keek hij” ja of misschien remde hij voor een overstekende kat. Alles is mogelijk.
Maar in uw invulling is zijn remmen uw ‘bewijs’ ergens voor. Voor de politie betekent het niets. Maar, nogmaals:
a) het gaat erom of de politie daar ook van overtuigd is. Het antwoord is: NEE.
b) en het doet er niet meer toe aangezien de tegenpartij zich gemeld heeft, de schade gering is, en dus het geen artikel 7 WVW94 feit is.
Wij stonden stil… in mijn beleving is degene die een ‘stilstaande’ auto aanrijdt altijd fout, toch? Ook al stonden wij over de as van de weg, (wat niet zo was)
In principe is “stilstaan” gelijk aan “niet aan het verkeer deelnemen”. Dat is juist. Maar stilstaan op de (snel)weg kan ook tot een schuld leiden.
Dus het stilstaan is niet altijd een bewijs van onschuld.
Maar er is geen bewijs. Niet over stilstaan noch of dat op de juiste plek van de as van de weg gebeurde. Geen agent die het zelf heeft waargenomen.
Ik moet ineens aan de filefuik denken…. is degene die de stilstaande auto aanreed altijd fout?
Het gaat erom dat de tegenpartij, zonder onze schade te kennen is doorgereden.. volgens mijn normen en waarden is dat iets wat je niet doet… mits je wat te verbergen hebt.
je bent immers toch verzekerd? Het zou zomaar kunnen dat er bv drank in het spel was.. het lijkt mij dan ook niet dat iemand hiermee weg komt als hij/zij zich binnen 12 uur telefonisch alsnog meldt..
Tja, normen en waarden in 2012. En niet alle onfatsoenlijks is verboden of strafbaar.
Of iemand wegkomt als hij zich binnen 12 uur meldt…. ik denk het wel.
Het staat letterlijk in de wet dat het dan niet strafbaar meer is (onder bepaalde voorwaarden die hier niet van toepassing zijn).
Ik zou niet weten hoe ik na 8 uur moet vaststellen of iemand 8 uur daarvoor boven de wettelijke limiet zat. Dat is de wet.
Het omgekeerde is trouwens niet de waarheid: Als iemand doorrijdt omdat hij onder invloed was wil niet zeggen dat iedereen die doorrijdt dat dus doet omdat hij dronken.
U vult de zaken allemaal erg in zonder definitieve aanwijzingen.
Uw vrouw werd met “U” aangesproken en de tegenpartij niet: dus u denkt dat de tegenpartij bevriend was met de agent.
Iemand rijdt door dus zou het zomaar kunnen dat hij dronken was.
U vrouw zat in een verhoorkamer (of juist niet?) dus…
Het is een afweging die wij moeten maken..de tijd dit het ons als ondernemers kost om ons gelijk te halen. (als dat al lukt) is ons ook veel waard. Ambtelijke molens draaien langzaam, de kosten moeten opwegen tegen de baten. Dat het wel of niet iets uitmaakt om mij als getuige te noemen maakt niets uit.. het feit blijft dat ik met mijn vrouw mee was naar het buro om mijn verklaring af te geven.. ik vind het stuitend dat mijn verklaring niet is gehoord en is beschreven op het schadeformulier.. op deze manier zal nooit duidelijk worden of het wel of niet iets had uitgemaakt.. dat u denkt dat het niets had uitgemaakt is een aanname, voor hetzelfde geld maakt het wel iets uit.. daar zullen we nu nooit achter komen.
U KUNT GEEN gelijk halen. ER is geen verklaring af te geven.
De ambtelijke molens mogen dan wellicht langzamer draaien dan wenselijk, maar daaraan zitten voor u dit keer geen kosten verbonden.
Een klacht indienen kan schriftelijk. Voor een toelichtend gesprek kunt u buiten werktijden afspreken.
Met of zonder uitslag van de door u ingediende klacht doet een verzekeraar niets. Het staat geheel los van elkaar.
Hoe dan ook: de beslissing om een schadeformulier in te vullen en geen strafzaak te maken is de juiste.
Het is een 1 tegen 1 verklaring en de getuige is niet onafhankelijk. Bovendien staat niet (onomstotelijk) vast dat de tegenpartij iets had moeten merken en de schade was gering.
Desondanks heeft de tegenpartij zich wel gemeld en dus is artikel 7 van de baan.
En een getuigenverklaring KOMT niet op een schadeformulier. Alleen een naam van een getuige.
Bovendien dient uw vrouw de achterkant van het formulier thuis in te vullen, daar kan zij haar PERSOONLIJKE visie kwijt en u noemen.
Hoe dan ook: er is geen noodzaak om een getuigeverklaring op te nemen, het is geen artikel 7 zaak. Het is enkel een civiele zaak welke door de verzekering zal worden afgehandeld.
Als u stelt dat mijn mening een aanname is: I rest my case. Kennelijk wilt u alleen horen wat u past. U vrouw had niet moeten tekenen als zij haar bedenkingen had.
De agent had niet hoeven helpen met invullen van het formulier, hij had uw beide partijen het bureau uit kunnen sturen met een schadeformulier. Was dat klantvriendelijk? Nee.
Eens, maar er was meer. Dat ‘gevoel’ komt niet zomaar.. het is de hele gang van zaken. Eerst zitten we met z'n 2 met een agent te praten over het voorval. ineens vraagt de agent om wat voor auto het ging en hoe de bestuurder eruit zag.??? Toen ik de foto van de auto met het kenteken liet zien, zei de agent een ogenblik en liep weg.. na 5 minuten kwam er een andere agent, die zich bekend maakte als verkeerspolitie en verzocht mijn vrouw mee te nemen. Ik mocht plaats nemen in de wachtruimte.. in die andere ruimte werd mijn vrouw zonder aankondiging geconfronteerd met de tegenpartij… Hoe kan het dat de tegenpartij niet in de wachtkamer zat (wij waren al een half uur voor de afgesproken tijd aanwezig) en waarom werd dit gesprek niet voortgezet in een verhoorkamer maar in een andere ruimte? Wij hebben het gevoel dat de 1e agent de auto herkende. Mogelijk betrof het hier een collega die werkzaam is in het pand en snel op de hoogte is gesteld van de situatie en is nu alles in de doofpot gestopt..
U zegt: “Eens maar …”. In feite zegt u dus “Oneens want…”
En alweer een hele invulling met complottheorieën.
Bovendien is het verhaal nu, in deze reactie, ineens heel anders en uitgebreider. Dàt vind ik dan weer vreemd.
Mijn vraag is dan: denkt u echt dat er ineens 2 agenten zijn die hun vingers willen branden aan een vuil spelletje omwille van een (volgens uw eigen woorden) geringe schade?
Dat vind IK absurd.
Mijn idee over het handelen: De ene agent weet dat zijn collega een melding behandeld over een aanrijding net als hijzelf.
Hij herinnert zich een detail uit de zaak van zijn collega en legt een verband tussen de 2 zaken. Vreemd hè?
U zegt “zonder aankondiging geconfronteerd”.
Ik zeg: dus als hij de zin had uitgesproken: “Mevrouw, laat nu toevallig de tegenpartij zich gemeld hebben en hier in een andere ruimte zitten” Was het dan goed geweest?
En daarbij: de agent wist wellicht nog niet geheel zeker of de man in de andere kamer precies die ene man was van uw aanrijding.
Hoe had hij dat dan kunnen zeggen?
U zegt nu: "waarom werd dit gesprek niet voortgezet in een verhoorkamer maar in een andere ruimte".
Zei u in de eerste reactie nog
Daar bleek dat mijn vrouw door de agent verzocht werd mee te gaan naar een verhoorkamer en dat ik daarbij niet aanwezig mocht zijn…..
Ik vertrok dus. Later bleek dat de tegenpartij ook in de verhoorkamer aanwezig was.
Ik zeg: wat doet de naam van een ruimte ertoe?
Ik heb wel eens 5 GETUIGEN van een zaak aan het bureau gebracht die (nog) geen VERDACHTEN waren maar wel gescheiden van elkaar dienden te blijven.
Laten we nu in de hal van het bureau 10 VERHOORkamertjes hebben. Daar heb ik ze gescheiden van elkaar ondergebracht. Al had het de WC's geweest.
Die dingen heten nu eenmaal VERHOORKAMER. Wat maakt het uit?
Ik heb mensen wel eens verhoord in: de kantine van een bureau, in de huiskamer thuis, in een tram, in een bouwkeet.
Het doet niets af aan het gesprek of de waarde van de verklaring.
Eens, dat vind mijn vrouw dus ook vreemd, die heeft een ‘neus’ voor onrecht en pogingen om dingen te verdoezelen..
U zegt “eens” maar u bent het niet want de agent heeft dingen verdoezeld?
Ik vind u onterecht en alle aandacht is mijns inziens niet aan u besteedt.
U had niets beter afgeweest zonder ingevuld schadeformulier.
U bent erg overtuigd dat u nu wellicht (!!!) opdraait voor een (geringe) schade waarvan u als niet onafhankelijke getuige geen verandering in had gebracht.
U gelooft mijn stelling niet en overweegt een klacht. Ik zei al en zeg nogmaals: lekker doen.
Heeft u al overwogen om te informeren of een getuigeverklaring van u de wijze van afhandeling had veranderd? Ik gok van niet.
Waarom zou een agent dat toch zelf de pen ter hand nemen om uitgebreid het verhaal van de tegenpartij op te schrijven en nauwelijks oor te hebben voor mijn vrouw?
Ik vul zo vaak schadeformulieren in en heb daar trouwens nog nooit een klacht over gehad.
Integendeel. Ik heb wel meermaals een bedankje en zelfs ongevraagd een schriftelijke bedankbrief aan de korpsleiding (omdat mevrouw mijn naam was vergeten).
Kennelijk zoekt u overal iets achter. Waar zou de agent oor voor moeten hebben? De tekst op het schadeformulier is in NIETS subjectief behalve de tekening.
Nogmaals: een schadeformulier is objectief. Alleen de tekening is subjectief. De achterzijde dient u overigens zelf in te vullen.
De rest betreft naam, adres, polisnummer, rijbewijsnummer etc.
Wat kan een agent daaraan wijzigen in het voordeel van de tegenpartij?
Hij had toch ook kunnen zeggen vullen jullie het formulier samen maar in in het restaurant aan de overkant? Dit alles bevestigd het ‘gevoel’ van mijn vrouw.
Ik weet zeker dat na uw klacht die agent dat ook overweegt.
Had u dat professioneel gevonden?
Wederom eens, dit is echter ook niets voor mijn vrouw..
Weer geeft u mij gelijk maar er volgt een hele redevoering op.
Maakt u het nu eens concreet: wat deed die agent dan waar de tegenpartij door bevoordeeld is.
En hoe ziet dat eruit op een schadeformulier???
zij zelf geeft aan zich geintimideerd gevoeld te hebben door de agent en de tegenpartij en derhalve onder druk heeft getekend.
Waaruit bestond die druk. In welke wijze is er druk uitgeoefend? Wat zei die agent dan?
Overigens, nogmaals, de agent gaf aan dat het voor de rechtsgeldigheid van het document NIETS uitmaakte, iets wat achteraf dus niet waar bleek..
Ik kan het niet genoeg benadrukken: waaruit blijkt dat het WEL uitmaakte.
Heeft u de verzekering al gevraagd of hun standpunt anders was als u wel als getuige op dat formulier was genoteerd?
Laat ik het anders toelichten: heeft u wel eens in plaatselijke krantjes getuigenoproepen gelezen over een aanrijding?
Wat heeft dat voor nut als er al een ingevuld schadeformulier is afgegeven aan een verzekeraar waar deze getuigen niet op stonden?
Kennelijk heeft dat geen nut want ze zijn niet genoemd.
Ik zeg enkel: het kan WEL nut hebben maar heeft het nu NIET omdat u waarschijnlijk niet als ONAFHANKELIJKE getuige wordt gezien.
Wordt u dat wel dan kunt u dat alsnog melden. Maar om de een of andere reden heeft u dat maar nog niet gevraagd aan de verzekeraar. ???
Waarom zou een agent dat zeggen als hij oprecht is en onafhankelijk???
Ik kan daar wel op antwoorden maar dat komt niet aan bij u.
PS.. kom Aub niet met de opmerking dat iedere Nederlander geacht wordt de wet te kennen..
Je gaat er als burger vanuit dat een wetsdienaar oprecht is en de waarheid spreekt.. Daar moet je als burger op kunnen vertrouwen..
U vult alvast weer in wat ik zal gaan zeggen…. 
Ik ga u vertellen: u geeft liever geld uit aan een klachtenbrief, een gesprek (tijd is geld) en de uitkomst kan ik voorspellen.
Het handelen van de agent is niet van invloed op de afhandeling van de verzekeraar.
Het resultaat is: geringe schade gedeeld door 2: fifty-fifty. Veel succes.
Maar ik zou mijn tijd en energie eerst steken in een gesprek met de verzekeraar of het wel/niet vermelden van uw naam tot een andere afloop zou leiden.
Misschien dat de verzekeraar u zou kunnen overtuigen.
Ik denk dat ik als agent na een klacht over het invullen van abstracte gegevens op een schadeformulier er subiet mee zou stoppen.
Ik zou mijn pen er niet eens meer voor uitlenen. Ik zou ze mijn bureau uitzetten. Ze zoeken het daarna maar zelf uit.
