Cor van Dam Schreef:
——————————————————-
> Welke invloed heeft dat dreigende wapenstok-beleid op daders volgens jou op lange termijn?
Ik heb geen idee. Ik ben geen Maurice de Hond.
En uhh…daders? Wie had het over daders?
> Ik snap dat ze vaak inbinden als je de lange lat trekt. Ik snap ook dat een aanhouding veel tijdverlies geeft
> voor de politie en misschien niet leidt tot gedragsverbetering bij de dader bij een lage straf.
Dat snap jij helemaal niet want jij promoot alleen andere stokken om mee te slaan.
Als ik die niet mag gebruiken omdat dat tot gedragsverandering leidt bij ‘daders’ heb ik niets aan een andere stok.
> En ik vindt dat we de voordelen van hard politieoptreden moeten onderzoeken.
Dat mag je vinden. Doe je best met interviewen van de ‘daders’.
> Maar we willen natuurlijk niet dat er door onnodig provocerend politieoptreden Parijse toestanden
> gaan ontstaan, met haat tegen de politie bij bepaalde groepen jongeren, onbeheersbare rellen, talloze brandende auto's, aanslagen, enz…
Wat nou 'onnodig provocerend politieoptreden? Jump to the conclusions?
Als de politie vordert om weg te gaan heb je te luisteren.
Als de overheid bezuinigt op personeel en er op cruciale diensten krepeersterkte is waardoor de leiding
smeekt om niet aan te houden omdat personeel dan naar bureau moet om de aanhouding af te handelen,
heb je daar de oorzaak van respectverlies.
De politie op straat laat dan te veel toe omdat aanhouden niet gewenst is en niet uitkomt.
Dan zul je toch iets anders moeten ipv toekijken en wangedrag toelaten.
Dan vorder je dat ze hun wangedrag staken en vorder je dat ze vertrekken.
Zo niet de lat erover. Net zoals vroeger.
En zolang bepaalde types rijk worden van hennepkwekerijen, diefstallen, drugshandel etc. helpen boetes niet.
En straffen geeft status. Dan is pijn en de vernedering van een pak slaag misschien helemaal zo gek nog niet.
> En een geweldsspiraal moet worden voorkomen.
Als slaan niet helpt kun je altijd nog aanhouden.
> De RRB die ik hierboven beschrijf, kun je tijdens risicodiensten standaard op de borst dragen met
> het handvat omlaag en kan daardoor misschien ook de werking hebben van preventieve afschrikking.
Dream on. Ga eerst eens praktijkervaring opdoen met dronken en doorgesnoven stappers.
Die hebben lak aan preventieve afschikking.
> En als je dat niet wilt, kun je hem andersom op de rug dragen.
Dat kan ik met jou ook. Ik ga geen stok op mijn rug dragen.
Ik wil vrij kunnen bewegen en mijn rug niet breken door een stok die daar gedragen moet worden die ik niet nodig heb.
> Dat kan ook onopvallend onder een jack, zoals bepaalde Duitse politieagenten doen.
Hmm dus een wapenstok is provocerend en een RRB niet? Want die kan ik onder mijn jas dragen.
> De RRB is in gebruik bij onder andere de politie van Niedersachsen en Sachsen-Anhalt in Duitsland.
> Zij noemen hem ‘Einsatzmehrzweckstock Leicht’ oftewel ‘EMS-Leicht’.
Trouwens, welke duitse (reguliere straat)agent heeft een RRB in zijn dagelijkse uitrusting? Volgens mij geen een.
> Ik heb beslist geen enkel commercieel belang bij de RRB.
Je hebt ook geen enkel belang bij een (gewone) wapenstok.
Noch enige ervaring die maakt dat jij onderbouwt kunt spreken dat een wapenstok niet voldoet.
> Je kunt de RRB gebruiken zonder veel extra training, als je hem gewoon als een rechte wapenstok vasthoudt.
> En agenten die er interesse in hebben, kunnen geleidelijk de speciale RRB-technieken leren.
Zo werkt het niet in NL. Als je een geweldsmiddel gebruikt moet je in het gebruik ervan getraind zijn.
> De RRB is tamelijk licht van gewicht, om dodelijk letsel te voorkomen.
> Maar hij kan op verzoek in de fabriek wel wat zwaarder worden gemaakt aan het uiteinde, denk ik.
Dus jij wilt een stok om te doden? Maar niet provoceren? Raar.
De gewone wapenstok voldoet prima. Waar hij niet voldoet heeft de politie een lange versie.
Deze hele onzindiscussie, sorry mijn mening, werd slechts gestart omdat de wapenstok 10 jaar oud is.
Dat zijn mijn schoenen ook.
Die stok moet alleen wat vaker gebruikt mogen worden.
En naar mijn idee is dat beleid al aan het veranderen.