meer schietincidenten

  • K.Hakvoort

    Gevallen van vuurwapengebruik bij de Duitse Politie direct op personen gericht

    2006: 27

    2007: 46

    2008: 36

    Hierbij gevallen gewonden:

    2006: 15

    2007: 23

    2008: 15

    Hierbij gevallen doden:

    2006: 6

    2007: 10

    2008: 9

    2009: 6

    Bron: http://schusswaffeneinsatz.de/Statistiken_files/Statistiken-1.pdf

    Over een langere periode van 15-20 jaar bekeken is er sprake van een teruggang van het vuurwapengebruik. Het patroon lijkt dat het onderlinge geweld tussen politie en burgers de algehele teruggang van de criminaliteit volgt. De piekjaren liggen in de jaren negentig: 1995 met 19 doodgeschoten burgers tegen 7 gedode agenten en 1999 met 15 burgers en 2 agenten. Bizar komt het jaar 2000 over waarin het aantal gedode Duitse agenten het aantal door de politie omgebrachte burgers overtreft: 8 tegen 6.

    Zo op het eerste gezicht lijken de aantallen slachtoffers onder politieagenten in Duitsland en Nederland naar verhouding van dezelfde orde van grootte.

    De neiging van de Nederlandse politie om de recente toename van schietincidenten automatisch te wijten aan “de verharding van de maatschappij” lijkt op de wijze waarop het Om/Rijksrecherche hierover rapporteert: te summier en gemakzuchtig (en te defensief?).

    Het feit dat het vuurwapengebruik door agenten hier een andere trend laat zien dan bij de buren lijkt mij al een goede reden zich er niet zo gemakkelijk van af te maken.

    Aan de andere kant is het van belang dat wij burgers ons realiseren dat ondanks de toename schietincidenten,afgezet op het totale aantal interventies door de politie per jaar, nog steeds een grote zeldzaamheid zijn.

  • mwb

    K.Hakvoort Schreef:

    > Het feit dat het vuurwapengebruik door agenten

    > hier een andere trend laat zien dan bij de buren

    > lijkt mij al een goede reden zich er niet zo

    > gemakkelijk van af te maken.

    >

    Ik denk dat je hier een aantal zaken door elkaar haalt, nl “vuurwapengebruik” en “doden door politiekogels”

    Het aantal doden door politiekogels laat een andere trend zien dan bij de Duitsers.

    Je stelt dat gelijk met “vuurwapengebruik”.

    Dat het “Vuurwapengebruik” hier een andere trend laat zien dan bij de Duitsers, is niet af te leiden aan het aantal doden, maar dat doe je nu wel.

    Er is ook sprake vaan vuurwapengebruik als het wapen wordt getrokken, maar de verdachte geeft zich over.

    Dat is wel vuurwapengebruik, maar geen dode.

    Daarnaast is het volstrekt onverantwoord, als je dan toch vergelijken, om conclusies te trekken bij vergelijking met slechts 1 ander land.

    Op zijn minst zou je dan met een aantal landen moeten vergelijken,

  • mwb

    Het gebeurt wel vaker dat agenten een vergoeding eisen (en ook krijgen) in gevallen waarin ze zijn bedreigd of beledigd.

    In dit geval is er dan sprake van vuurwapengebruik door de agenten, maar welk geweldsmiddel er door de agent wordt gebruikt, maakt niet zo heel veel uit.

    Hier was het voor de agent logisch, aangezien de man was gewapend met pijl en boog, om voor een vuurwapen te kiezen.

    Er zijn ook situaties waarbij een agent alleen gebruik maakt van zijn wapenstok of pepperspray.

  • K.Hakvoort

    Het is overduidelijk dat het in mijn stukje gaat over vuurwapengebruik om personen uit te schakelen; in de eerste regel staat immers ook “tegen personen gericht” en bovendien gaat de thread over schietincidenten. Mijn vaststelling dat het vuurwapengebruik (tegen personen gericht, dus het aantal schietincidenten) in Duitsland een andere trend laat zien baseer ik helemaal niet op het aantal doden en gewonden want die zijn wat Nederland betreft door de wegmoffelende wijze van rapporteren in de jaarverslagen niet eens bekend maar uit het aantal schietincidenten per jaar. Deze cijfers zijn van beide landen wél bekend.

    Het aantal doden en gewonden die bij de schietincidenten gevallen zijn, is een (redelijk) betrouwbare graadmeter van de ernst daarvan. Het spreekt vanzelf dat dergelijke gegevens in een verslag over o.a. schietincidenten niet mogen ontbreken. Dat ze niet in het jaarverslag van het OM/Rijksrecherche staan, geeft aan dat in de verantwoording hierover deze organisaties de neiging hebben de materie te bagatelliseren door de onaangename kanten in het duister te laten, m.a.w. zoals gezegd weg te moffelen. Uit de media weten we immers dat in het jaar 2010 in de 25 gevallen niet alleen in de benen is geschoten.

    Geduldiger lezen, s.v.p.

  • KlaasVaak

    Lol: "Als een agent na een incident bang wordt en liever wijkagent wordt, verliest hij zijn inconveniëntietoeslag.”

    Gaat een agent zonder vuurwapen de straat op dan?

    Is een wijkagent nooit bang, heeft hij niets te vrezen?

  • Reja

    Wordt het een ontwijkagent.