Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Planner
Het meest voor de hand liggende voorbeeld is de zondagsrust. In de ATW staat dat een werknemer recht heeft op 13 vrije zondagen per jaar.Vervolgens is daar het Besluit Algemen Rechtspositie Politie (BARP), dat zegt:
"De ambtenaar heeft in een kalenderjaar recht op tenminste 26 vrije zondagen waarvan 22 aansluitend aan een vrije dag, dan wel op tenminste 22 periodes van twee aaneengesloten vrije dagen waarbij de aaneengesloten periode een zaterdag of een zondag omvat."
Nu kan je gaan discussieren over wat hier nu precies staat, maar dat is niet echt nodig, want ik constateer dat een aantal korpsen (en vele dienders) dit interpreteren als "26 vrije weekenden“, waarbij het weekend zterdag en zondag is. En dan gaan sommigen ook nog een stap verder, en hebben het heilige huisje ”weekend op - weekend af" dat staat als een huis. In theorie zou dat leiden tot 26 werk weekenden/zondagen, maar ja, als men vakantie neemt doet men dat bij voorkeur 3 weken achter elkaar, waarin liefst 2 werkweekenden zitten. En hier en daar wil men ook nog wel eens een weekend vrij. 26 werk weekenden (over beter gezegd zondagen) worden op deze manier niet gehaald. En op het moment dat je vraagt om een keer een extra weekend te werken, dan is meteen de klacht dat er dus 3 weekenden achter elkaar gewerkt moeten worden, wat uiteraard een logisch gevolg is van het princinpe weekend op - weekend af. Overigens is het in het bedrijfleven bij 24 uurs diensten (zoals de beveiliging) vrij normaal dat er 3 weekenden achter elkaar gewerkt wordt, vandaar dat het minimum aantal zondagen in de ATW ook 13 is.
Dit is de eerste constatering die ik doe, ik vel er nog geen oordeel over. Maar dan ga ik kijken naar het werk dat er is. Bij een aantal afdelingen van de politie zie je dat er in standaard het weekend niet zo veel gewerkt wordt, zoals bijvoorbeeld een aantal recherche afdelingen. Op zich is het daar dus geen enkel probleem om aan de 26 vrije zondagen per jaar te komen, het zijn er veelal veel meer. Anders ligt het bij andere afdelingen, zoals de noodhulp. Daar is in het weekend hetzelfde, vaak wel meer, werkaanbod als door de week (horeca, evenementen). Maar dat staat dus haaks op het gegeven dat men in het weekend juist meer vrij heeft als door de weeks.
Dan constaar ik dat chefs, die verantwoordelijk zijn voor het bepalen wat er moet gebeuren, maar allerelei zaken in BVCM in blijven voeren. Ga je kijken naar het aantal uren werk wat zij hebben, en het aantal uren beschilbaar personeel, dan zie je dat dat niet met elkaar overeen stemt, En nu mag je van mij als planner veel verwachten, maar niet dat ik kan toveren en dienders op hetzelfde moment op 2 plaatsen in te zetten. Met andere woorden, als planner kan je niet meer uren genereren, de taak van een planner is om het beschikbare personeel (ook al is dat waarschijnlijk altijd te weinig) zo efficient mogelijk in te zetten. Dat is nu juist iets wat heel goed met BVCM zou kunnen, maar wat mij betreft te weinig gebeurt.
Want tot slot constateer ik dat vele chefs en planners als een kip zonder kop proberen dit week in week uit rond te breien, terwijel het aantal uren werk wat ingevoerd is in BVCM meer is als het aantal uren beschikbaar personeel. En als dat (uiteraard) niet lukt, dan wordt vaak geroepen dat ‘het vroeger beter was’ , “men terug moet naar ploegendiensten”, “het ligt aan BVCM”.
Wat mij betreft allemaal loze kreten, want ik heb in mijn vorige bijdrage al aangegeven dat het niet uitmaakt met welke tool je plant, maar HOE je plant. IK constateer dat het werkaanbod niet strookt met arbeidsaanbod. Dan begint het bij mij als planner te kriebelen. Want ik ga dan niet als een kip zonder kop plannen, want ik weet al dat het niet gaat lukken. Ik ga dan op zoek naar oplossingen.
Met betrekking tot de noodhulp zou je voor bijvoorbeeld het probleem van de weekenden, de BARP regels overboord kunnen gooien zoals in het artikel wordt voorgesteld. Persoonlijk zou ik liever eerst naar andere oplossingen kijken, want ik constateer dat bij andere afdelingen men nog helemaal niet in de buurt van det maximaal aantal weekenden/zondagen komt. Dan lijkt mij de oplossing vrij simpel. Hevel een aantal FTE van de noodhulp over naar de Recherche (zelfs als de noodhulp nu al onderbemand is), maar laat de recherche voor alle uren die zij er extra bij hebben gekregen structureel in het weekend (of andere drukke momenten) voor dat zelfde aantal uur personeel aan de noodhulp leveren, ook als het bij de recherche druk is, want zij hebben immers al extra FTE (=uren) gekregen dus moeten ze het nu ook zonder deze uren doen. Het aantal uren bij beide afdelingen blijft dan gelijk, alleen worden de mensen in de noodhulp ontlast op de drukke momenten.
Als je dit soort dingen roept dan worden meteen allerlei bezwaren opgeroepen waarop iets niet zou kunnen. Dat gaat er bij mij het ene oor in en het ander oor uit. Ik snap best dat er wellicht wat problemen zullen zijn. Maar problemen zijn er om opgelost te worden. Als er praktische problemen ontstaan, ga dan eerst eens nadenken hoe je die uit de weg kan ruimen, of kom met een tegenvoorstel waar de planners dan weer over na kunnen denken. Samen moet je er uit komen, en niemand bij de politie kan meer uren generen, de chefs niet, de planners niet, de korpsleiding niet, dat is de politiek. Waar het om gaat is dat we het met z'n allen moeten doen. In eerste instantie probeer ik mij altijd vast te houden aan de wet en regelgeving, en ik probeer de huidige afspraken (CAO, BARP) ook te respecteren. Indien nodig stel ik die, net als in het artikel, uiteraard wel aan de kaak, maar in dit voorbeeld hoeft dat denk ik niet, het gaat er om het werk beter te verdelen, desnoods over afdelingen heen.
