Ik ken niet alle ins en outs van het dossier Ina Post en zelfs al zou ik die kennen dan zou ik daar niet over mogen uitweiden. Ik moet mijn mening dus stoelen op hetgeen in de media en via rechtspraak.nl wordt gepubliceerd.
Een door een verdachte afgelegde verklaring bekennend als ontkennend kan voor het bewijs worden gebruikt. Zelfs het zwijgen door een verdachte kan als bewijs worden aangemerkt.
Voorbeeld: 3 getuigen verklaren dat zij hebben gezien dat, de hen bekende, verdachte A slachtoffer B heeft doodgeschoten. Verdachte A ontkent maar heeft geen verifieerbaar alibi voor het moment van het incident. Verder zijn er ook geen getuigen die kunnen verklaren dat A elders was dan op de locatie van het incident. Het wapen wordt niet bij A aangetroffen en gezien de verstreken tijd tussen het incident en de aanhouding van A kan niet meer vastgesteld worden of A een vuurwapen heeft afgevuurd. Die sporen zijn verdwenen.
De verklaringen van de 3 getuigen en de verklaring van A maken deel uit van het dossier naast de bevindingen van de politie dat B dood is aangetroffen en dat gezien de aangetroffen sporen er geen sprake is van zelfmoord. Het OM vervolgt A terzake moord cq doodslag.
De rechter zal onderzoeken of de verklaringen van de 3 getuigen voldoende consistent zijn om te kunnen concluderen dat zij inderdaad hebben gezien dat A B heeft doodgeschoten. Als dit zo is dan zullen deze 3 verklaringen voldoende zijn om A te kunnen veroordelen voor moord of doodslag, Het bewijs zal dan zijn de verklaringen van de getuigen, het aantreffen van de dode B, de vaststelling dat zelfmoord is uitgesloten en de verklaring van de sectiearts dat B door vuurwapen geweld om het leven is gekomen.
De ontkennende verklaring van A wordt dan weggestreept tegen de verklaringen van de 3 getuigen. Zelfs al had A de moord bekent dan had de rechter die verklaring van A niet hoeven te gebruiken voor het bewijs. In de regel zal de rechter dat overigens wel doen tenzij die verklaring zoveel afwijkt van de overige bewijsmiddelen dat deze ongeloofwaardig is.
Het vorige voorbeeld maar nu is er maar 1 getuige. Er is een rechtsregel die (vrij vertaald) luidt “een getuige is geen getuige”. De rechter zal dan concluderen dat niet bewezen kan worden dat A B heeft doodgeschoten. Dit laatste impliceert niet dat de verklaring van de getuige dus vals of ongeloofwaardig is. De verklaring van de getuige alleen is gewoon niet genoeg afgezet tegen de ontkennende verklaring van A ook al kan niet worden aangetoond dat die ontkennende verklaring vals .
Laatste voorbeeld maar nu met de aanvulling dat A, na al dan niet intensieve verhoren door de politie, de moord bekent. Hij verklaart precies wat er die dag gebeurd is en verklaart met een door hem meegebracht vuurwapen B te hebben doodgeschoten. A wil echter niet vertellen waar het wapen gebleven is. De verklaring van de getuige in combinatie de bekennende verklaring van A zal voldoende zijn om hem veroordeeld te krijgen voor de moord of doodslag op B.
De stelling van Knoops volgend zou het niet meer mogen gebruiken van een verklaring van de verdachte voor het bewijs betekenen dat alleen in het eerstgenoemde voorbeeld A veroordeeld zal worden voor de moord cq doodslag op A.
Vergeet niet dat een advocaat er uitsluitend is voor de belangen van zijn client en niet voor de veiligheid van de maatschappij in het algemeen.
Een advocaat die zijn client vrij krijgt heeft zich uitstekend van zijn taak gekweten maar heeft daarmee niet altijd de maatschappij een dienst bewezen.
In heel veel zaken is er, ook na uitputtend onderzoek, niet meer bewijs dan een aangifte en een verklaring van de verdachte. Als standaard in alle zaken de verklaring van de verdachte niet meer mag worden gebruikt zal dit betekenen dat veel zaken niet meer voor de rechter gebracht zullen worden omdat de verdachte (vanwege gebrek aan bewijs en niet van wege zijn/haar onschuld) zal worden vrijgesproken. Het OM brengt zaken die op voorhand al kansloos zijn immers niet voor de rechter.
Dit lijkt mij onverkoopbaar aan de slachtoffers en datde rechtszekerheid in de maatschappij verre van goed doen en de kans is groot dat teleurgestelde slachtoffers zullen terugvallen op het oog om oog, tand om tand principe.
Overigens zou Nederland dan het enige land in de wereld zijn waar de verklaring van de verdachte niet voor het bewijs zou mogen worden gebruikt.