Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
serine
inderdaad ook dat…
heb weer een BOB sleutel hanger gekregen net…aardige mensen die agenten..geven zomaar midden in de nacht kadootjes weg..
dan is afgeven op de politie toch een stuk eenvoudiger 
vannacht nog iemand:
-ik ken mijn rechten (nee want je zat dronken achter het stuur)
-ik betaal jouw salaris (oh maar daar betaal ik zelf net zo veel aan mee, ik betaal ook belasting namelijk)
-ik betaal jouw salaris (dan had je maar meer moeten betalen, had je ook beter opgeleid personeel gekregen, danis het dus je eigen schuld)
KlaasVaak, wil je volgende keer eens een experiment uitvoeren. Ik ben namelijk ontzettend nieuwsgierig naar de uitkomst. Jij komt dit type mensen tegen die jou, jouw collega's en de politie van alles en nog wat verwijten.
Zou je een keer willen proberen NIET op het commentaar van die mensen te reageren en alleen dat zeggen waarvoor je ze aanspreekt? Dus, als zo'n type zegt: “Ik ken mijn rechten, ik betaal jouw salaris …. enz', dan zeg je gewoon niets anders dan: u krijgt van mij een verbaal wegens ….. wat het dan ook is…. en verder helemaal niets persoonlijks er aan toevoegen. ”U bent aan de kant gezet wegens, daarvoor krijgt u een verbaal". Dan geef je dat vrebaal en verder helemaal niks. Geen goedendag verder of wat dan ook.
Ik heb namelijk zelf het idee, de opvatting, dat hoe meer jullie uitleggen, mensen het steeds onredelijker gaan vinden, vinden dat ze de agent een tegenwoord moeten geven en kan zelfs ook agressie oproepen.
Agenten vragen, althans bij verkeersgedragingen, waarom iemand die gedraging heeft begaan. Ik bedoel, wat maakt het een ruk uit waarom iemand de gedragingen begaat? Ik weet wel dat een OvJ graag een reden heeft maar mij als bestuurder interesseert het helemaal niks wat een OvJ wil. Ik wordt op dat moment als bestuurder door jou aangesproken en die OvJ is een papieren verhaal ver op de achtergrond.
Die OvJ waar jij het over heb is wel degene die jou zaak in behandeling neemt of moet beoordelen.
En al die vragen die jij/mensen onredelijk vinden zijn doorgaans wel de dingen die het OM/OvJ willen weten.
Dat het jou geen ene donder interesseert, interesseert mij nog veel minder.
Want als ik een verbaal opstuurt krijg ik hem gegarandeerd weer terug met het verzoek om jou dat alsnog te vragen en in een pv-bevindingen te gieten.
Dus slaan we die slag gelijk en hoef ik je niet nog eens te benaderen.
a) dat doe ik vaak genoeg maar soms is de emmer vol en zeg ik ook wat terug.
Ik loop niet in dat pak om beledigd te worden en afgezeken te worden door iemand die zegt zijn rechten te kennen maar vergeet wat zijn plichten zijn.
b) ken je de situaties waarin de ombudsman vindt dat je niet beleefd bent omdat je niet antwoord op de vragen van de verdachte of omdat je niet de procedure hebt uitgelegd.
(BTW: Als je iemand aanhoud die je kleinzoon kan zijn, een strafblad heeft langer dan de traploper en lang genoeg om de woonkamer mee te behangen,
en de Ombudsman vindt dat je iedereen, ook hen, met u moet aanspreken. Denk je dat dat werkt?)
Nog een voorbeeld:
Na blazen op het voorselectieapparaat op straat met een positief resultaat mag de verdachte niet meer:
-roken
-eten
-drinken
Als je dan vriendelijk vraagt dit niet te doen en men negeert dat en je vordert en je krijgt een grote bek dat je aan het sarren bent en men negeert je vordering?
Denk je dat niets meer zeggen een optie is?
Als je dan na de tweede of derde vordering ziet dat de verdachte weer iets in zijn mond wil stoppen en je maakt aanvang om te voorkomen dat dat gaat gebeuren…
dat je dan wordt uitgemaakt als agressieveling en de kl##tzak die zijn zin wil doordrammen 
(terwijl je al 2 of 3x gevorderd hebt)
Als je zijn auto moet parkeren en je vraagt hoe de auto gestart dient te worden en of er alarm of een startonderbreker op zit etc.
En je krijgt geen antwoord of een grote bek denk je dat niets zeggen dan een antwoord is?
(dikke MB's en Q7 hebben soms nog al een bewerkelijke bediening)
Als je die persoon in je politieauto laat plaatsnemen en hij wil de gordel niet omdoen?
Denk je dat niets meer zeggen een optie is?
Als je zonder gordel wegrijdt en je remt en hij glijdt met zijn zatte hoofd van de bank (in een VW transporter waarin achterin een klaptafel en een houten kist is gemonteerd in de passagiersruimte)
en hij verwond zichzelf kan ik afwachten wat de consequenties zijn.
Als je de procedure niet uitlegt krijg je het verweer: dat wist ik niet want die agent zei niets.
Als je de procedure wel uitlegt loop je het risico op een klacht (al aan de hand gehad) omdat je hebt lopen bedreigen en intimideren.
Als je bij de insluiting vraagt of de verdachte gebruik wil maken van zijn recht op bijstand van een raadsman (verplichte vraag)
en je een grote bek krijgt is zwijgen geen optie als het antwoord uitblijft.
Als hij een raadsman wil moet je 2 uur wachten om te zien of deze het nodig vindt om te komen.
Als de verdachte zegt geen raadsman te willen dien je hem te vragen waarom niet (verplicht).
Dan levert dat weer een punt op waarop de verdachte kan inhaken waarom mij dat wat kan schelen waarom niet.
Ik dien echter in mijn PV te vermelden waarom niet. Zwijgen geen optie.
Kortom: voor de ene verdachte werkt optie 1 beter, voor de ander optie 2 of 3.
En dat geldt ook voor een agent. En dat varieert nog afhankelijk de stemming van de persoon (agent en verdachte).
En soms ben je het gewoon zat om voor stront uitgemaakt te worden door het vuil uit de goot die anderen in gevaar hebben gebracht en daar soms zelf een gewoonte van maken.
Nog een voorbeeld: Je zal maar een naaste hebben die aan K is overleden en je wordt om niets, omdat je slechts je werk doet, voor K###leier uitgemaakt.
Daar heb je niet om gevraagd noch enige aanleiding voor gegeven.
Gebeurt toch regelmatig. Dan is soms je emmertje vol.
En ik zie niet in waarom ik altijd moet zwijgen en niet beleeft doch duidelijk antwoord mag geven op de vragen van de verdachte.
Ook al bevalt dat antwoord hem niet en heeft hij meestal zelf gevraagd om een antwoord (waarom dit en waarom dat en denk jij dat…).
Soms is het beter om de verdachte een duidelijke grens aan te geven.
Of zoals een collega laatst zei: “ik ben niet uit de poppekast gevallen, ik ben van de politie en ik doe slechts mijn werk en als jou dat niet bevalt dan is dat jouw probleem”.
En de verdachte moet maar fijn zijn zaak voor laten komen en dan de rechter zo ongezouten en in dezelfde gemoedstoestand zijn mening geven.
Maar dan verschijnen ze in driedelig pak, spreken ze met twee worden, hebben ze hun rijbewijs nodig voor hun werk, en zijn ze vergeten hoe ze zich gedragen of misdragen hebben.
Maar hoe die agent reageerde, dat weet men daarentegen nog heel precies.
