Jij verwijt mij, en de politie, dat ze geen tijd voor aangifte hebben.
De oplichter is het oorspronkelijke slachtoffer.
Uhhh?
We hebben 4 partijen:
1. de aangever (student)
2. de rekeninghouder wiens geld werd overgeboekt naar de student
3. de bank bij wie de rekeninghouder een rekening had
4. de bank van de geld-ezel
5. de ‘opdrachtgever’ van de student
Deze heeft de aangever met succes opgelicht door zich voor te doen als zakenpartner in het (volgens jouw vermoedens) Oosteuropese land.
Stortte de 4 cijferige inhoud van zijn bankrekening op de bankrekening van de aangever.
Het was niet het geld van de zakenpartner wat naar de aangever ging
Die nietsvermoedend en volgens afspraak het geld (volledig) doorsluisde per moneytransfer naar de oplichter die zo uit beeld verdwijnt.
Het geld werd niet volledig doorgesluisd maar de aangever/student mocht zijn fee gelijk inhouden als teken van betrouwbaarheid van de opdrachtgever/risicoloosheid van de deal.
Dan gaat hij/zij een klacht indienen bij de bank, en deze neemt op zijn beurt het geld in beslag en stelt ‘het slachtoffer’ schadeloos.
Wie is hij/zij? Ik neem aan dat je de opdrachtgever uit Oost Europa bedoelt?
De onbekende opdrachtgever uit het Oostblok(5) heeft een naam en paswoord van een rekeninghouder(2) in Nederland.
Vermoedelijk door een virus of een keylogger.
Tegelijk zoekt de opdrachtgever(5) geld-ezels(1) die het geld op hun rekening willen ontvangen en per geldwissel het land uit werken.
Zodra er een potentiele geld-ezel(1) is gevonden boekt de opdrachtgever(5) van de rekeninghouder(2) geld naar de rekening van de geld-ezel(1).
Die het geld naar een geldwisselkantoor brengt en de transactiecode via SMS/email naar de opdrachtgever(5) stuurt.
De rekeninghouder(2) of de afdeling veiligheidszaken van de bank(3/4) trekken aan de bel en signaleren misbruik.
De bank(4) blokkeert de rekening van de geld-ezel(1), wat zij via de contractuele voorwaarden mogen doen.
De bank(4) verrekent het saldo van die rekening van de geld-ezel(1) met het saldo van het weggesluisde geld van rekeninghouder(2) en stuurt voor het restant een incassobureau op geld-ezel(1) af.
Dit traject blijft net zo lang lopen totdat de geld-ezel(1) de door hem veroorzaakte schuld heeft voldaan aan de bank(en) (3+4).
Die de rekeninghouder(2) schadeloos stelden.
Tevens, als boete, komt hij minimaal 7 jaar op een zwarte lijst bij alle(!!!) banken en zal hij zijn geldzaken cash moeten regelen.
Wie is er opgelicht en wil er aangifte doen?
De geld-ezel(1)
Tegen wie wil de geld-ezel(1) aangifte doen?
Tegen een partij die hij niet kent(5), geen naam of adres van heeft en zelfs niet zeker weet in welk land deze zit.
Er is een Oosteuropees gratis emailadres en een telefoonnummer van een buitenlandse pre-paid kaart.
Zoals jij al terecht opmerkte: deze kan overal op de wereld zitten. Misschien bestaat er wel helemaal geen opdrachtgever(5) van de geld-ezel(1).
Waar heeft het strafbare feit plaatsgevonden?
Lastig definitief te bepalen. Misschien is wel geen strafbaar feit tussen opdrachtgever(5) en geld-ezel(1).
Misschien is de geld-ezel(1) wel dezelfde als opdrachtgever(5) en bestaat er geen andere persoon.
Misschien wil de geld-ezel(1) wel doen voorkomen dat hij is opgelicht door een onbekende opdrachtgever(5) uit het buitenland omdat zijn geld-scam door de bank is ontdekt.
De houder van de geplunderde rekening(2) heeft, bij mijn weten geen aangifte gedaan.
Althans niet bij mij(n korps). Sterker nog: ik weet geen naam of rekeningnummer of bank van deze (rechts)persoon(2).
Waarschijnlijk omdat de bank(3/4) hem schadeloos heeft gesteld en met incassorente het geld van de geld-ezel(1) terug gaat krijgen.
De geld-ezel(1) kon geen informatie over de herkomst van het door hem weggesluisde geld verstrekken omdat zijn account bij zijn bank(4) was geblokkeerd.
Hij had geen inzake meer in transacties en kon niet meer inloggen bij zijn bank(4).
Vraag aan jou: Is de bank in dit geval medeverdachte van oplichting?
Nee. Ik heb geen idee hoe je daarbij komt.
De bank heeft waterdichte contractvoorwaarden en kan zodoende door de getekende overeenkomst tussen bank(4) en contractant(1) civielrechtelijk tegoeden blokkeren en terugnemen.
Een aangifte waarin de aangever niets weet over de oplichter (dat kan).
Een aangifte waarin de aangever niet kan aantonen hoeveel geld, van wie, door wie, op zijn rekening is gestort.
Het enige wat de aangever zegt is dat het geld dat hij civielrechtelijk moet terugbetalen niet meer in zijn bezit is.
Dat is een strafbaarfeit, oplichting, dat zeer waarschijnlijk niet in Nederland is gepleegd (als het al gepleegd is),
door een met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet in Nederland zijnde verdachte,
waarvan helemaal niets bekend is behalve een Oosteuropees gratis email adres en een telefoonnummer van een buitenlandse pre-paid kaart,
en de in de oplichting betrokken goederen zijn niet aantoonbaar.
In het geval dat de geld-ezel(1) en opdrachtgever(5) dezelfde zijn is er niet eens sprake van oplichting.
En meer aangevers zijn er niet.
Voor zover het al een zaak is die op papier komt zit er ‘geen muziek in’ en gaat die van de printer zo het archief in.