Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Abion
Als de staat het niet oplost, dan moet iemand anders het doen… ofwel moreel gezien is het niet altijd fout.
Beide artikelen gaan in deze niet op.
Voor mishandeling moet er sprake zijn van pijn en/of letsel. En daar kun je met de beste wil van de wereld het overgieten van yoghurt niet onder laten vallen.
Voor vernieling moet er spake zijn van vernielen, beschadigen, onbruikbaar maken of wegmaken, waarbij je dan ook nog moet bewijze dat de opzet dáár op gericht was.En ook daar kun je het overgieten met yoghurt niet echt in passen.
Neemt niet weg dat het een hele kwalijke zaak is dat dit een jongen van 10 jaar overkomt. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat een aangifte er niet in zit. Met meerwaarde bedoelde ik niet een waarde-ordeel te geven, ik bedoelde daarmee dat dit waarschijnlijk niet meer meewerkt naar een oplossing toe. Er zijn meer wegen die leiden naar Rome dan slechts de strafrechterlijke. Zeker in het geval van een probleem als dit, waarbij je praat over kinderen, ook al gaat het dan om een 16-jarige.
Dat de politie hier wat aan moet doen is natuurlijk duidelijk, nergens is mij echter duidelijk geworden dat dit niet gebeurd. Marianne praat over van(gister)middag.
Men heeft haar toegezegd dat de wijkagent er naar toe gaat. Mag die wijkagent(e) eerst ook nog even in dienst komen, en daarnaast misschien ook nog wat bestaande afspraken afhandelen die wellicht voor andere mensen ook als belangrijk ervaren worden ? Als er al bemoeïenis is met dit gezin is het logisch dat de wijkagent dit afhandelt in samenspraak met evt. jeugdzorg. Dat dit in dit geval, gezien de ernst van het feit, niet direct op stel en sprong gebeurd, lijkt me ook vrij logisch als je er even rustig over nadenkt.
Ja, dus ?
Daar valt het nog steeds niet mee onder mishandeling…
Om te zorgen dat het jongetje er zo goed mogelijk onderweg komt moet er dus zorgvuldig mee worden omgegaan. Daarvoor is een aangifte dus niet noodzakelijk.
Je kunt dan beter proberen te zoeken naar een structurele oplossing ipv op allerlei mogelijke manieren een strafbaar feit bij elkaar te bedenken om dat er koste wat kost een aangifte moet volgen………
goed wat je stelt…
maar aangifte doen…of er op staan dat de politie de aangifte opneemt,betekend nog niet dat er dan daadwerkelijk ook wat mee gebeurd.
mijn ervaring is dat je dan alnog na veel vijfen en zessen aangifte doet…en er dan vervolgens niks mee gebeurd.
lijkt wel of het ter kennisgeving aan genomen word en verder word genegeerd.
AEH schreef:
>
> Beide artikelen gaan in deze niet op.
> Voor mishandeling moet er sprake zijn van pijn en/of letsel.
> En daar kun je met de beste wil van de wereld het overgieten
> van yoghurt niet onder laten vallen.
> Voor vernieling moet er spake zijn van vernielen,
> beschadigen, onbruikbaar maken of wegmaken, waarbij je dan
> ook nog moet bewijze dat de opzet dáár op gericht was.En ook
> daar kun je het overgieten met yoghurt niet echt in passen.
>
Mishandeling is het toebrengen van verwondingen of pijn of andere schade tegen het lichaam van een persoon gericht.
Geestelijke mishandeling is ook een vorm van mishandeling, b.v. door iemand geestelijk te kwellen, angst aan te jagen of te vernederen. Dat is net zo goed een strafbaar feit. Door het overgieten met een pak yoghurt wordt de lichamelijke integriteit van een persoon aangetast. Net als iemand een taart in het gezicht duwen.
Worden door het overgieten met yoghurt de kleren van de jongen soms niet beschadigd of (tijdelijk) onbruikbaar gemaakt = vernield?
Hij kan dus rustig met de yoghurt kleren blijven lopen?
Dan hebben we nog straatschenderij en het opzettelijk achterlaten van afval op straat. Mogelijk zelfs art. 5 WVW; immers (gladde) yoghurt op het wegdek kan concreet het verkeer in gevaar brengen.
Al met al voldoende mogelijkheden om aangifte op te nemen.
Maar als de politie dergelijke uitingen als “grap” ziet, dan heb ik nog wel leuke grappen in het verschiet bij mijn eerstvolgende staandehouding.
Persoonlijk zou ik ook eens met de gemeente gaan praten. Als een (lid van het) gezin werkelijk problemen maakt in een buurt zijn er voldoende mogelijkheden om dat op juiste wijze aan te pakken.
Om te beginnen zou ik als creatieve ambtenaar de ouders presenteren met de rekening voor het schoonmaken van de straat.
Proces verbaal opmaken ivm het schoonmaken van de straat?????? Nee dat zal bijdrage aan een constructieve oplossing!!!
Wel eens gehoord van regen in dit land. Gaat sneller en kost minder. Oja en yoghurt mag gewoon in het putje hoor.
En een glad wegdek door een pak yougurt zie ik ook niet echt gebeuren.
Of er moet een hele tankwagen over hem heen zijn gegooid.
Als ik het zo lees zou ik gewoon eens in alle rust met de wijkagent gaan praten.
Zoals gezegd de politie is wettelijk idd verplicht om een aangifte op te nemen maar dat is theorie. Daarmee wil ik zeggen dat het niet altijd bijdraagt of de voorkeur heeft om problemen op te lossen.
Men kan dan wel gaan roepen dat de politie het moet en dat ze verder niks doen maar er zijn zoals gezegd heel wat meer wegen naar rome.
Zoals ik het lees gewoon even geduld hebben en laat die wijkagent zijn werk doen.
qwerty58 schreef:
>
> De wijkagent komt zeker niet, althans dat is mijn ervaring
> met dit soortgelijke zaken met mijn eigen kinderen. Gevolg;
> Het voor eigen rechter gaan spelen voortkomend uit alle
> frustratie en machtelooshied dat dit allemaal tegenwoordig
> zomaar kan en niemand er iets aan doet.
Een aantal jaren geleden wilde mijn dochter geen omgang hebben met een bepaalde (stoere) jongen uit de buurt.
De jongen blijf echter aandringen en volharden en zette zijn argumenten kracht bij door o.a. eieren en stenen tegen de gevel van mijn huis te gooien, waardoor schade ontstond. Altijd met een klein groepje vrienden, want dat is natuurlijk stoer.
Tevens werden mijn auto's beschadigd.
Ik wist precies wie het waren.
Toen ik aangifte wilde doen van een strafbaar feit werd mij dat zelfs ontraden.
“Dat zou wel eens kunnen leiden tot repercussies van de verdachte(!) en tot nog meer vernielingen kunnen leiden.”
Cohenniseren heet een dergelijke houding. Pappen, nathouden en vooral geen actie (durven) te ondernemen.
Ik drong aan op aangifte. Deze zou worden opgenomen door de wijkagent (buurtregisseur) die daartoe met mij contact zou opnemen. Toen dat niet gebeurde heb ik gerappelleerd. “Ja, de buurtregisseur was geïnformeerd en zou zeker contact opnemen zodra hij dienst had.”
U raadt het al - zelfs na een aantal rappels - zit ik na al die jaren nog steeds op de wijkagent te wachten.
Ik heb nog geprobeerd een kopje thee te gaan drinken met de betreffende ouders, maar dat het geen effect. “Ach, het was maar kinderspel.”
Na de derde keer heb ik actie ondernomen en de woning van de betreffende ouders aan een vergelijkbaar “kinderspel” onderworpen.
Daarna was het afgelopen.
