Rob IIHet is aan de verdachte (die weet immers het beste of hij het wel of niet heeft gedaan) of aan diens advocaat om ontlastend bewijs aan te voeren
RobIIAls er een berg belastend bewijs is, is het onzin om te gaan zoeken of er wellicht ontlastend bewijs is.
Wat zeg je nu? Stel ik ben verdachte, maar ik weet werkelijk van niets hetgeen ik verdacht wordt. Op het moment van het gepleegde misdrijf lag ik, helemaal alleen, thuis te slapen. En dan zou ik, met mijn advocaat, ontlastend bewijs aan moeten gaan voeren? Het aanvoeren van het bewijs is een taak van de politie, die niet vooringenomen op zoek moet gaan naar belastend bewijs, maar gewoon op zoek moet gaan naar al het bewijs, wat zowel belastend als ontlastend voor een verdachte kan zijn. En als er een hele berg belastend bewijs is, dan wil dat toch niet zeggen dat er niet meer belastend, maar ook ontlastend bewijs gevonden kan worden.Dat de politie het geld maar 1 keer uit kan geven, datzelfde geld ook voor de verdachte. Als deze geen geld heeft dan kan het toch niet zo zijn dat omdat de politie het niet nodig vond om ontlastend bewijs te gaan zoeken dat het voor de verdachte dan over en uit is omdat de politie het wel welletjes vond? Dat riekt erg naar klasse justitie. En zelfs als je wel geld hebt om heel veel advocaatkosten te betalen, een advocaat heeft toch ook geen opsporingsbevoegheid, dus hoe moet deze dan bewijs boven water toveren?
Het is de taak van een advocaat van de verdachte om uit al het bewijs wat de politie boven water heeft getovered juist het onlastende bewijs boven water te halen, en het belastende bewijs zoveel mogelijk te ontkrachten, daar waar natuurllijk het OM eerder het omgekeerde zal doen. Aan de rechter te taak om daar uiteindelijk een oordeel over te vellen.