Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Reja
Oeps, niet goed gelezen. Maar wel helder nu.
KlaasVaak Schreef:
——————————————————-
> Als ik in mijn verplicht op te schrijven
> bevindingen niet schrijf: ik zag dat…. gaat het
> (mini)PV zo ongezien de prullenbak in.
> rgo: het uitschrijven zonder eigen waarnemingen
> heeft geen zin.
Klaas Vaak het gaat erom wat hierover in de wet staat. Natuurlijk heb je bevindingen, alleen bestaan deze bevindingen er niet uit dat je de overtreding feitelijk zag gebeuren.
> Het roodlicht verhaal ligt toch anders.
> Dan heb je wel waarnemingen: namelijk dat de
> kruisende weg groen licht had.
Nee dat licht niet anders, ook dan zie je de overtreding niet gebeuren, maar leidt dit af aan de omstandigheden. Zoals ik al schreef, zullen de omstandigheden dusdanig moeten zijn dat het in alle redelijkheid niet anders kan dat de overtreding is gepleegd. Als er andere voor de hand liggende opties zijn heb je geen zaak. Dit is met het rode licht niet anders, ook dan sluit je andere mogelijkheden uit. Je hebt wel andere bevindingen waaruit je afleidt dat het niet anders kan dan dat de overtreding heeft plaatsgevonden. De situatie met het rode licht is precies gelijk. Ook dan zie je feitelijk niet dat de auto door het rode licht rijdt. Het gaat om het argument dat alleen geschreven kan worden als de overtreding door de verbalisant is waargenomen. Dat is dus niet zo, er kunnen andere feiten en omstandigheden zijn (dat zijn dus bevindingen) die de rechter overtuigen dat het feit wel begaan moet zijn.
Bedankt voor de reacties. In ons geval ging het om de volgende situatue: Een auto staat op een plek geparkeerd, geen p-plaats oid, waar de bestuurder alleen kan gekomen kan zijn door te rijden over een fietspad en een trottoir. Mijn werkgever heeft opdracht gegeven te schrijven voor R315a, als bestuurder v.e. motorvoertuig niet de rijbaan gebruiken (rijdend). Men beroept zich op het helikopter-arrest. Ook de docent van onze opleiding kwam met hetzelfde antwoord
R315a kun je alleen schrijven als je ZELF hebt waargenomen dat het voertuig daar reed.
Anders blijft R315b over (niet de rijbaan gebruiken stilstaand).
En de redenering: hij kan er niet anders zijn gekomen dan rijdend tenzij middels een helikopter geldt niet.
Anders zou je nooit meer voor R315b hoeven te schrijven: je kunt immers altijd aannemen dat een auto die ergens foutgeparkeerd staat op die plek rijdend is gekomen.
En in jouw casus zou je dan ook kunnen redeneren dat er over het fietspad is gereden (R315a), dat daarbij het overige verkeer in gevaar gebracht is of had kunnen worden (R395) etc.
Allemaal niet aan de orde.
Wat je zit is waar voor je bekeurt: R315b en niets anders.
PS: vraag die docent eens naar een link of een kopie van het ‘helikopter-arrest’. Ik denk dat we daar allemaal zeer geinteresseerd in zijn.
KlaasVaak Schreef:
——————————————————-
> R315a kun je alleen schrijven als je ZELF hebt
> waargenomen dat het voertuig daar reed.
> Anders blijft R315b over (niet de rijbaan
> gebruiken stilstaand).
KlaasVaak, je bent te stellig. Waarom is het niet mogelijk dat een gedraging uit de bijlage bij de Wet Mulder onder twee feitcodes valt? In het recht komt dat wel vaker voor. Het feit dat stilstaan en rijden buiten de rijbaan afzonderlijke feitcodes kennen sluit dat niet uit.
Of een rechter het bewijs voldoende vindt is een tweede, maar leg mij uit waarom dit juridisch gezien niet mogelijk is. Beide feitcodes komt voort uit hetzelfde RVV artikel dat het gebruik van de rijbaan verplicht stelt.
Ik zou het willen omdraaien, net zoals specifieke wetgeving boven algemene wetgeving gaat,
waarom zou je schrijven voor rijden terwijl je geen waarneming hebt als zodanig en je het voertuig stilstaand aantreft
En ik kan wel zoveel willen uitschrijven,ik dien op de achterzijde van het mini-pv mijn bevindingen op te schrijven en dan kan ik integer en naar eer en geweten alleen noteren:
“ik zag het voertuig van betrokkene stilstaan op het trottoir”
en niet
“het voertuig van betrokkene kan daar alleen rijdend zijn gekomen tenzij er een helikopter is gebruikt, of een sleepwagen, of een hijskraan,of…”
Het gaat niet om wat er allemaal gekund zou hebben, maar om wat mijn zintuigelijke waarnemingen zijn.
Idem bij het verhaal met de uitrit van een parkeergarage in een straat en de auto die ik uit de straat zie rijden tegen de rijrichting.
WELK verbodsBORD werd genegeerd is de overtreding die de betrokkene wordt opgelegd.
Dus, kwam hij
a) uit de uitrit ?
b) keerde hij halverwege de straat nadat hij de straat op de goede wijze was ingereden ?
c) reed hij vanaf de verkeerde zijde de straat in ?
En staan op die locatie (nogsteeds) de verbodsborden?
Als ik dat niet heb waargenomen dien ik de betrokkene staande te houden en hem te laten verklaren hoe het kan dat ik hem tegen de rijrichting zag rijden.
Het gaat om waarneming en/of verklaring en niets anders.
Ik garandeer je als ik niet schrijf voor wat ik waarneem dat 99% afgekeurd wordt,
of ik, als de betrokkene in bezwaar gaat ik vroeg of laat met mijn twee vingers in de lucht naar eer en geweten moet verdedigen waarvoor ik geschreven heb.
Waarom denk je dat je een bekeuring niet ‘op naam’ mag uitschrijven als je de bestuurder niet hebt zien rijden?
Voorbeeld: een foutgeparkeerde auto, agent schrijft voor R315b ‘op kenteken’ en er meldt zich iemand die zegt bestuurder te zijn geweest.
Hij kan zoveel zeggen maar hij is in gestelde casus GEEN betrokkene (en nooit geweest) en het mini-pv mag niet ‘op naam’ worden uitgeschreven.
Het mini-pv dient op kenteken te worden ingediend en de kentekenhouder dient het eventueel uit te zoeken met de feitelijke bestuurder.
In tegenstelling tot wat bijna elke agent doet omdat ‘op naam’ uitschrijven beter gewaardeerd wordt door de leidinggevenden.
In geschetste situatie toch ‘op naam’ schrijven kan ertoe leiden dat wanneer de betrokkene in bezwaar gaat ik een aanvullende verklaring moet afgeven.
De betrokkene later in zijn bezwaar kan verklaren ‘ik haalde een geintje uit’ of ‘ik deed het om de feitelijke bestuurder te matsen’ en de OvJ of uiteindelijk de kantonrechter besluit het mini-pv te vernietigen.
KlaasVaak Schreef:
——————————————————-
> Ik zou het willen omdraaien, net zoals specifieke
> wetgeving boven algemene wetgeving gaat,
> waarom zou je schrijven voor rijden terwijl je
> geen waarneming hebt als zodanig en je het
> voertuig stilstaand aantreft
Ik herhaal wat ik al eerder schreef, natuurlijk is er wel sprake van een waarneming. Zoals zo vaak in strafzaken is een proces-verbaal opgebouwd uit diverse feiten en omstandigheden die tezamen de rechter de overtuiging moeten geven dat het feit werd begaan. Dit beginsel geldt zo goed voor een mini pv als voor een moordzaak. Jij hebt mij tot nu toe niet duidelijk gemaakt waarom dit in eens niet opgaat in geval van een verkeersovertreding.
> En ik kan wel zoveel willen uitschrijven,ik dien
> op de achterzijde van het mini-pv mijn bevindingen
> op te schrijven en dan kan ik integer en naar eer
> en geweten alleen noteren:
>
> "ik zag het voertuig van betrokkene stilstaan op
> het trottoir"
>
> en niet
>
> "het voertuig van betrokkene kan daar alleen
> rijdend zijn gekomen tenzij er een helikopter is
> gebruikt, of een sleepwagen, of een
> hijskraan,of…"
Natuurlijk schrijf je geen zaken op die je niet hebt gezien. Het gaat erom of datgene dat je wel hebt gezien voldoende is om de rechter te overtuigen. Of je dat in dit geval gaat lukken is weer een andere kwestie. Waar het mij omgaat is de in mijn ogen te stellige opvatting dat je alleen een mini pv kan schrijven als je het feit hebt ZIEN gebeuren. Dat is een onjuist uitgangspunt.
> Ik garandeer je als ik niet schrijf voor wat ik
> waarneem dat 99% afgekeurd wordt,
> of ik, als de betrokkene in bezwaar gaat ik vroeg
> of laat met mijn twee vingers in de lucht naar eer
> en geweten moet verdedigen waarvoor ik geschreven
> heb.
Zoals geschreven, natuurlijk alleen dingen opschrijven waar je achter kunt staan. Als jij de rechter weet te overtuigen dat het niet anders kan dan dat de betrokkene de overtreding gepleegd moet hebben dan zou de uitspraak van de rechter je nog kunnen verbazen. Niet elke flauwe smoes van een betrokkene wordt geloofd. Ook hier weer de parallel met strafrechtzaken. Ook daar gelooft een rechter niet elke smoes van een verdachte. Pas als de verdachte met een verklaring komt die in alle redelijkheid mogelijk is en de geverbaliseerde feiten en omstandigheden die mogelijkheid niet uitsluiten dan heb je een probleem.
Ik lees met grote interesse alle reacties. Ik probeer op het moment nog contact te krijgen met de docent die ons onlangs confronteerde met het “helicopterarrest”. Het betrof een gastdocent en alles loopt via diverse schijven. Als ik een reactie heb gehad zal ik dat hier ook vermelden.
