Juist uit de jurisprudentie blijkt dat het helemaal geen gemakkelijke zaak is: Uit de casus met de juwelier blijkt dat ieder geval op zijn eigen merites beoordeeld moet worden!
Dan moet je nog eens goed lezen. Er staat niet dat “ieder geval op zijn eigen merites beoordeeld moet worden” maar:
Met nadruk wijst de rechtbank er op dat DE ONDERHAVIGE ZAAK OP ZIJN EIGEN MERITES BEOORDEELD WORDT waarbij de te leggen grens
tussen noodzakelijke zelfverdediging en verbod van eigenrichting afhankelijk is van de specifieke feiten en omstandigheden die zich in deze zaak hebben voorgedaan.
Stel: Volkert wordt betrokken bij een moordaanslag op zijn leven, maar schiet als eerste met zijn illegale wapen de belager neer/dood. Noodweer?
Stel ik was rechter dan had je wat aan mijn antwoord.
Maar als ik de uitspraak van de rechtbank in de zaak van de juwelier lees en interpreteer:
Er is bij deze juwelier een uitzondering gemaakt omdat:
a) hij al eerder slachtoffer was van een gewapende overval
b) juweliers in het algemeen vaker slachtoffer zijn van gewapende overvallers
c) juweliers al van alles gedaan hebben om overvallen te bemoeilijken inclusief klantonvriendelijke maatregelen (gesloten deuren, dikke glazen vitrines, etc.)
Ik zie dat allemaal niet van toepassing op Volkert van de Graaf.
In tegendeel: hij heeft zichzelf in die positie gebracht door een ingreep in de democratie te plegen en wel door een moord met een vuurwapen uitgevoerd.
En die wil jij het recht geven op zelfbescherming door middel van een vuurwapen?
Bovendien blijft het bezit, dragen en voorhanden hebben van een vuurwapen zonder wapenverlof VERBODEN.
Voor een wapenverlof komt Volkert van der Graaf zeker niet meer in aanmerking.
En ook zie ik niet dat hij gemakkelijk aanspraak maakt op noodweer en noodweer exces is uitgesloten bij een vooraf meegenomen/aanschaft vuurwapen.