Dat (van die 3 km te hard) heeft alles te maken met een gelijkheidsbeginsel.
Bij een verkeerscontrole geldt geen discretionaire bevoegdheid.
Als het een controle is waar meerdere collega's optreden dan is er een briefing en een draaiboek.
In de briefing en het draaiboek wordt besproken voor welke feiten tijdens de controle opgetreden wordt en voor welke feiten gewaarschuwd wordt.
Tijdens de controle wordt op deze wijze uniform opgetreden, en dat is het gelijkheidsbeginsel.
Bij een flitscontrole geldt een ingestelde snelheidsgrens, minus wettelijk vastgestelde correctie.
En hoe hoog die grens ook is, er zit altijd wel iemand net boven.
En wie moet dan beslissen dat die boetes van een paar km te hard eruit gefilterd worden?
(En wat doe je met de mensen die daar dan weer net boven zitten?)
En die paar km is, met daar weer bij opgeteld de eerder afgetrokken correctie toch al snel weer een snelheidsoverschrijding van ca. 10 km/uur op jouw teller.
Want: 60 km/uur min de correctie van 3 of 4 km is de beruchte ‘paar km te hard’.
Waarom zouden mensen die daar wonen wel gepasseerd mogen worden door bestuurders die op hun teller de snelheid met 10 km/uur overtreden?
Zou jij het ook normaal vinden als bij jou in de straat de politie pas bekeurde bij een snelheid van 70 km/uur?
70 km/uur min de correctie levert dan nl. geen bekeuringen meer op ‘van maar een paar km te hard’.
Maar dat betekent dat iedereen die bijv. 68 km/uur rijdt nooit gecorrigeerd gedrag zal vertonen.
Dan rijdt diegene toch al gauw 18 km te hard (36% !).