Waar ligt de grens?

  • bozo

    :D:D

  • johanbr

    Lans Schreef:

    ——————————————————-

    > Wat jij schreef is overigens wel een veel gemaakte

    > fout. In aangiftes staat vaak al de zin: "Ik

    > voelde mij hierdoor beledigd". Veel collega's,

    > hovj en zelfs Ovj's zien dit als een bestandsdeel

    > van de strafbaarheidstelling. Dit is absoluut niet

    > het geval. Sla de bespreking van Stapel en de

    > Koning er maar op na.

    Kan je hier nader op ingaan a.u.b.?

  • serine

    >:D<

  • KlaasVaak

    serine Schreef:

    ——————————————————-

    > nogmaals niet iedereen kan zich netjes beheersen..

    Dat is nooit een excuus

    > gisteren in een zelfde programma..roept een vader van iemand die een bekeuring kreeg de agent na met

    > K… nsbers..en dat was een nederlander…die zelf niet eens een bekeuring kreeg en zijn rijbewijs werd ook niet afgepakt

    Ik ken het voorval niet maar uit je zinnen maak ik op de de zoon bestuurder was en een bekeuring kreeg en de vader de bijrijder.

    In dat geval: de vader is geen bestuurder en pleegt geen overtreding voor de Wegenverkeerswet.

    Dus waarom zou zijn rijbewijs afgenomen moeten worden?

    En het is aan de agent in kwestie of hij wil optreden voor de belediging, maar dat valt onder Strafrecht.

    En dan is er geen mogelijkheid om een rijbewijs af te nemen.

  • Lans

    Uiteraard.

    Bij veel politiemensen, maar ook hulpofficieren en officieren van justitie is de denkwijze: Je bent pas beledigd of bedreigd als je je ook daadwerkelijk bedreigd/beledigd voelt.

    Dat is onzin. Mogelijk dat deze verwarring in de loop van de jaren is ontstaan omdat er standaard in de aangifte staat: "door die opmerking voelde ik mij beledigd." of “Ik heb de indruk dat degene die mij bedreigde ook daadwerkelijk die bedreiging ten uitvoer zal brengen”

    Tuurlijk, deze zin maakt de zaak wel duidelijker en geeft een schets van hoe de bedreiging/belediging is ervaren.

    Echter, het daadwerkelijk beledigd moeten voelen is geen bestandsdeel om van een strafbare belediging te spreken. Iemand kan mij tijdens mijn werk “kl**tzak” noemen en ik voel mij absoluut niet beledigd, dan doet dat laatste niet terzake strafrechtelijk gezien. Hij heeft mij beledigd. Hoe dat op mij overkomt is niet relevant. De belediging ansich is strafbaar, niet het gevoel wat ik erbij heb.

    Hetzelfde met bedreiging. Iemand zegt mij dat hij mij aan het mes gaat steken. Ik ben 100% overtuigd dat hij dat niet zal doen, sterker nog, hij mist beide armen dus hij kan mij niet eens steken. Dus ik ben totaal niet onder de indruk en ik voel mij totaal niet bedreigd. Doet niet ter zake. Hij bedreigd mij met de dood —> strafbaar. Of hij het daadwerkelijk kan uitvoeren of hoe ik mij bij die bedreiging voel –> Niet relevant voor de strafbaarstelling. Hier geldt hetzelfde, de bedreiging ansich is strafbaar, niet mijn gevoel erbij.

    Hieronder stukje uit de bespreking van art. 285 wvsr

    Het doet er niet toe of degene die dreigt werkelijk het voornemen heeft, de bedreiging uit te voeren (HR 27 mei 1907, W 8552). Ook is niet nodig dat het dreigement door de bedreiger werkelijk had kunnen worden uitgevoerd (HR 19 oktober 1936, NJ 1937, 163).

    Bedreiging is een misdrijf tegen de persoonlijke vrijheid. Nodig is dat zij geuit is onder zodanige omstandigheden, dat daardoor bij degene tegen wie zij is gericht de indruk kòn worden teweeg gebracht, dat daardoor werkelijk een min of meer ernstige inbreuk wordt gemaakt op zijn persoonlijke vrijheid, terwijl ook de wil van de dader op het teweegbrengen van zodanige indruk was gericht (HR 13 april 1896, W 6801). Die indruk behoeft overigens niet inderdaad gewekt te zijn. Wel moet de bedreiging ter kennis zijn gekomen van degene tegen wie zij was gericht, om het misdrijf voltooid te doen zijn (HR 8 februari 1897, W 6926).

    Hoop dat het duidelijk is zo.

    Groetjes, Lans

  • - Gerard -

    serine Schreef:

    ——————————————————-

    > gisteren in een zelfde programma..roept een vader

    > van iemand die een bekeuring kreeg de agent na met

    > K… nsbers..en dat was een nederlander…die zelf

    > niet eens een bekeuring kreeg en zijn rijbewijs

    > werd ook niet afgepakt

    Ik heb het nog eens teruggekeken maar ik kan het niet vinden serine. Als het over de mannen uit Urk gaat dan is het in ieder geval niet gezegd.

  • KlaasVaak

    En vanwege de krappe bezettingen van tegenwoordig houden hOvJ's de mythe in stand.

    En om dezelfde reden maken veel collega's op straat een afweging of het ernstig genoeg is om op te treden.

    Niet zelden is de uitslag ‘Nee, laat maar’.

    En zo glijden we toch langzaam af en verliezen we steeds een beetje gezag.

    Want de indruk die je achterlaat is toch dat men veel meer kan zeggen dan dat eigenlijk mag.

    En in die gevallen dat je wel optreedt moet je bijna gaan uitleggen dat optreden gewoon volgens het boekje is en het een strafbaar feit betreft.

  • serine

    ik weet niet waar ze vandaan kwamen…maar ehh pa had wel een erge grote mond

  • serine

    Dus waarom zou zijn rijbewijs afgenomen moeten worden?

    dat stelde ik nergens…even de context anders lezen ;)

  • KlaasVaak

    serine

    dat stelde ik nergens…even de context anders lezen

    ik lees het toch?

    serine

    gisteren in een zelfde programma..roept een vader van iemand die een bekeuring kreeg de agent na met K… nsbers..

    en dat was een nederlander…die zelf niet eens een bekeuring kreeg en zijn rijbewijs werd ook niet afgepakt

    Geef mij dan even de context aan die maakt dat ik uit bovenstaande zin niet moet opmaken dat je verbaasd was dat zijn rijbewijs ook niet werd afgepakt?