"Politie moet geweld kunnen gebruiken"

  • Fred Kleven

    Daar kan ik mij wel in vinden http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Binnenland/article/detail/477792/2010/04/20/PVV-trekt-800-miljoen-uit-voor-meer-blauw-op-straat.dhtml

  • BennieMak

    Lans, ik kan me wel vinden in de voorbeelden die je hier geeft. M.n. het gedeelte: Maar meneer vond het noodzakelijk van zich af te bulderen, net niet te beledigen en te kleineren. Mijn collega had hem al meer malen tot de orde geroepen. “Wat wil je doen dan?”

    Echter voor effectief handelen zal de agent goed door moeten hebben waarom de burger protesteert en tegenwerkt. De kunst van het kwetsen mag van mij de kunst van het tikken worden!

    Wat is jouw ervaring met het doorpakken? Zal dat op den duur ook de tegenreactie van vervelende burger zijn, en daarmee de geweldsspiraal verdiepen?

  • Rob II

    Er is alleen in naam een “zero tolerance” beleid geweest.

  • Lans

    Hoi Bennie,

    Ik denk echter wel dat de diender goed door moet hebben wanneer het wel kan en niet kan.

    Iemand bij de strot grijpen die even baalt van een boete en zich uit door te roepen: “Wat is dit toch voor een onzin”(of iets dergelijks) zou nergens op slaan en niet mogen. Het gaat om die gevallen zoals ik al beschreef in mijn vorige posting. Ik durf er eerlijk voor uit te komen dat er collega's zijn die deze schakeling een stuk moeilijker kunnen maken. Niet dat ik het altijd goed doe hoor, in tegendeel, maar 99% kan ik verbaal de zaak in goede banen leiden en deescalerend optreden, maar soms is even een tik of even letterlijk in de kraag vatten het enige middel dat werkt.

    Ik denk als je die schakeling kan maken, je op de den duur geen tegenreactie in de vorm van toenemend geweld zal krijgen. Echter pak je het verkeerd aan en er even simpel gezegd op los mept zodra je 1 tegenwoord krijgt, dan wel.

    Je zult altijd, nu en in de toekomst, mochten de regels veranderen, situaties houden waarbij een situatie en diens afhandeling verkeerd wordt ingeschat door een agent. Maar als je dat afweegt tegen het percentage agenten die het wèl goed doen, zal het op den duur afnemen en er meer respect komen.

    Nu moet ik nog vaak als bij “vervelende burgers” ze eerst van het beeld afhelpen dat je bij een Nederlandse agent alles kan maken voordat ze begrijpen dat het serieus is. Dat beeld is mede ontwikkeld door collega's die niet aanpakken en/of doorpakken. Die zich gewoonweg laten beledigen. Nu is het globale beeld van de doorsnee agent bij de burger: “Stelt niets voor, ze mogen niets, ik heb mijn rechten etc” Ze spelen met je en testen je hoever ze kunnen gaan. Als er een daadkrachtiger optreden komt van alle dienders, is die test cq teasfase bij de burger verdwenen want ze weten, al dan niet uit ervaring of verhalen, dat er niet meer met je te sollen is.

    Resultaat: Beleefdere reacties, minder grote bekken en minder geweld. Kortom, wederzijds respect.

  • Lans

    Is dat een mening of jouw algemeen geaccepteerde visie?

    Lees overigens mijn reactie aan Benniemak van 23:53. Dan is het je misschien wat duidelijker wat ik bedoel.

  • Lans

    Kleine aanvulling nog:

    Wat denk je wat er gebeurd als iemand blijft beledigen of niet naar een agent zijn vordering wil luisteren? Dus niet verbaal tot rede is te krijgen?

    Juist die wordt aangehouden. Denk je dat iemand die zo verbaal agressief is zich zonder slag of stoot laat aanhouden?

    Dus ik ben echt benieuwd hoe je tot die conclusie komt dat een agent “in dit land” niet fysiek mag reageren op verbaal geweld? Omdat dat er nu eenmaal zo is ingeprend of heb je het echt afgewogen en/of heb je een visie van de praktijk?

    graag reactie

    Groetjes, Lans

  • KlaasVaak

    Idd. iets van ‘indien het doel niet met andere middelen kan worden bereikt’ en ‘proportioneel en subsidiar’

    De mening van ‘wuh’ is juist waarom het fout gaat.

    De ‘consument’ is mondiger geworden, maar niet intelligenter.

    Ze denken overal kennis van te hebben, maar hebben alles van ‘horen zeggen’.

    Geeft niet, leef door in de illusie, maar de terugkeer naar de realiteit is een harde klap.

    En die ‘consument’ waagt het niet om de gynaecoloog van zijn vrouw te bekritiseren of te vertellen hoe deze zijn werk te doen heeft,

    maar over het werk van de politie, en zeker over de bevoegdheden/rechts- en wetskennis, weet iedere ‘consument’ waar de grenzen liggen en hoe de hazen door het bos lopen: NOT.

    De meest simpele verkeersregels en -borden zijn voor de meesten nog te moeilijk danwel te veel moeite om zich aan te houden.

  • Petrus

    Ik zou zeggen loop eens een weekje in een ziekenhuis mee.

  • De Enige Echte Fritsie

    Ik sluit niet uit dat het hier meer gaat om bij dreigende escalatie direct wat hoger in te steken in de geweldspiraal.

    Wat je nu vrijwel altijd ziet is dat iets escaleert, de politie dan laag insteekt qua geweld en hiermee het tegengeweld omhoog jaagt waardoor ook de politie weer meer geweld moet gebruiken.

    Volgens mij is het veel beter om “erop en erover”-tactiek te gebruiken. Dus direct hoger in te steken qua geweld dan het geweld dat je tegenover je hebt en dan meeschakelen omhoog als dat nodig is (of uiteraard zsm afbouwen).

    Zo blijf je meer de baas in de situatie want nu drijven we zelf de geweldsspiraal omhoog.

    Overigens is dat allemaal niet zo 1-2-3 te regelen. We komen daarvoor gewoonweg middelen te kort. Zeker als het gaat om grotere groepen in bedwang te houden.

    Die middelen bestaan wel maar we hebben ze niet hier in NL.

    Er is bv. niks mis mee om te schieten op demonstranten die molotov-cocktails gooien. Als ze mij in de fik willen steken wil ik graag iets terug doen. Maar het is de vraag of je dan altijd met de huidige munitie moet schieten. Je kunt allerlei soorten munitie verschieten maar we hebben er maar 1 dus daarom doen we het niet.

    Heel voorzichtig aan worden nieuwe wapens/munitie getest door een selecte groep (bv AT). Ik denk dan aan beanbags en stroomstootwapens. Die groepen wordt wel de mogelijkheid geboden om men zo min mogelijk geweld mensen uit te schakelen. De rest van politie NL krijgt die mogelijkheid (vooralsnog) niet en kan dus kiezen tussen een (te) licht middelof het zwaarste middel.

    Allemaal politiek helaas. Want het zal braaf NL toch maar gebeuren dat een burger een keer de stroomstoot niet overleeft…….nee, dan kan je beter een keer een agent met ingeslagen hersens hebben. Dat ligt politiek een stuk minder gevoelig. Het hoort immers bij het risico van het werk…………

    mzzl,

    Frits.

  • Jobthecop

    Ik heb op de werkplek deze discussie een aantal keren ter sprake gebracht. Nog lang niet iedereen had het uit de media opgepikt. Ik heb het besproken met nieuwe collega's en met mijn oude groepschef, een ex-rijkspolitieman, waarvan er hier misschien ook nog wel een aantal komen. Hij zei “vroeger hadden we de wind er veel meer onder. Er werd naar de politie geluisterd, omdat je wist, als je dat niet deed, je een schop onder je reet of een draai om je oren kon verwachten”. Ik denk dat dit de kern is van de discussie die we hier voeren. als er gezegd wordt “de politie mag preventief geweld gaan gebruiken” dan worden we morgen echt niet allemaal met een MP5 de straat opgestuurd om zoveel mogelijk geweld uit te oefenen! Ik had van de week een dergelijke situatie, waarbij ik alvast maar een voorsprong heb genomen op de (misschien) komende wetten.

    Ik rij langs een duur huis waarvan ik weet wie daar woont. De automatische hekken, anders altijd gesloten, staan nu open en er staan twee jongens bij die tot een criminele jeugdgroep behoren. Ik vraag ze tot twee keer toe wat ze daar doen, maar ze kijken gewoon langs me heen, terwijl ik ze direct aanspreek. Ik stap uit de bus en wijs één van de jongens op een stukje normale beleefdheid. Hij zegt op hoge toon “Ik ben toch niet tot antwoorden verplicht?” Ik stuur hem weg met de boodschap dat als hij geen beleefdheid kan opbrengen hij maar naar huis moet gaan. Hij loopt samen met zijn vriend weg maar besluit terug te komen en spreek me laatdunkend bij mijn achternaam aan. Ik pak hem bij een arm beet en geef hem een zet in de richting waar ik hem naartoe wil hebben, waarbij hij bijne, maar net niet, komt te vallen.

    Dát soort geweld praten we hier over, denk ik. Het recht, of de macht of hoe je het ook wilt noemen, om ter aanmoediging bij een bepaalde doelgroep ( en dan doel ik niet op ras, maar meer in situaties als uitgaan, dronkenschap, jeugdoverlast of bij grote evenementen) iemand weg te sturen of tot de orde te roepen door hem of haar een schop onder zijn reet te geven of een klap in zijn gezicht of een klap met de wapenstok ( die nodig vervangen moet worden naar een wapenstok waar je echt iets aan hebt)