Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Planner
K.Hakvoort
Volledige versie van dit artikel in de NRC.
Volgens mij heb jij inmiddels 1 op 1 dit artikel gekopieerd. Wel eens van auteursrecht gehoord?
Volledige versie van dit artikel in de NRC.
Volgens mij heb jij inmiddels 1 op 1 dit artikel gekopieerd. Wel eens van auteursrecht gehoord?
Als ik de beschrijving van de camerabeelden zo lees, heeft de agent keurig volgens de opgaande geweldspiraal gehandeld. Dat moge mijns inziens ook blijken uit het feit dat hij kennelijk nog steeds niet als verdachte is aangemerkt.
Dat hij in het verleden al eens is veroordeeld voor geweld, doet aan het voorgaande niets af. Als hondengeleider werk je als agent meestal alleen en kan ik me voorstellen dat je dan sneller geneigd bent om geweld te gebruiken om je doel te bereiken. En soms kan het voorkomen dat men dan een inschattingsfout maakt. Achteraf is het altijd makkelijk oordelen over een situatie, waarin een agent in luttele seconden een beslissing moet nemen.
Nog een laatste opmerking: in mijn ogen is het helemaal niet relevant of de agent als eerste een klap gaf. Dit is gewoon geoorloofd in een situatie als in deze casus.
Men moet onderhand maar eens leren, dat wanneer een agent zegt dat je afstand moet houden terwijl hij/zij met ambtshandelingen bezig is, je maar gewoon hebt te luisteren. En wie dan niet wil luisteren, moet maar voelen.
Excuses aanvaard! Wat vind ik zelf? Ik hink op twee gedachten. Agenten leven in een glazen huis. We kunnen het ons niet veroorloven de schijn tegen te hebben, anders verliest de politie draagkracht bij de bevolking. Dus enerzijds, als de agent in kwestie schuldig is bevonden aan eerdere mishandelingen en daarvoor is gestraft zou het afgedaan moeten zijn, Maar de rechterlijke macht kijkt tegenwoordig ook steeds vaker naar het verleden van degene die voor het bankje staat om te zien of die persoon iets geleerd heeft van zijn of haar misdragingen in het verleden. Getuige hiervan is een notoire woninginbreker uit mijn regio die onlangs tot drie jaar cel is veroordeeld ( zes jaar was geëist) . Anderszijds, afgedaan is afgedaan. Het houdt ergens op.
Dus nik vind het heel moeilijk, ook al is het één van mijn vakbroeders. Hij zal absoluut niet gewild hebben dat het zo afliep. Ik hou het proces en de berichtgeving er omheen goed in de gaten. Misschien is dit de aanzet om politievoertuigen, net als in amerika, steeds meer uit te rusen met camera's ter bewijsvoering.
Zoals door mij vermeld en weer door jou geciteerd: de hier geplakte tekst is de volledige versie van het voor iedereen toegankelijke gelinkte artikel -de ingekorte versie dus - (waarin bijvoorbeeld de beschrijving van de camerabeelden ontbreekt).
Afgaande op de beschrijving van de camerabeelden vind ik het opmerkelijk dat de agent na het inroepen van assistentie, toch ervoor lijkt te kiezen een uiterst lastige situatie in zijn eentje te willen beslechten. Hij past daarna immers als eerste geweld toe - of dit terecht of onterecht is kan ik niet beoordelen -, waardoor de situatie escaleert: een vermoeiende discussie wordt zo een onoverzichtelijke worsteling. Ik stel me voor dat de meeste agenten in zijn situatie om puur tactische redenen de discussie tot de aankomst van de gewaarschuwde collega's gerekt zouden hebben.
Met assistentie had hij dan zonder of met gepast geweld de arrestatie van de twee stappers verder kunnen afwikkelen. Zijn keuze is des te dramatischer omdat de assistentie al na enkele minuten arriveert.
Ook vraag ik mij af of andere agenten zo snel naar het vuurwapen gegrepen zouden hebben in een situatie waarin het gebruik daarvan bijna onvermijdelijk tot ongelukken moet leiden. Wellicht minder dan bij de eerste keuze maar een meerderheid zou m.i. in zijn schoenen het zonder kogels tot de aankomst van de assistentie hebben proberen uit te zingen.
Misschien heeft hij formeel correct gehandeld maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de meeste agenten het er veel beter vanaf gebracht zouden hebben. Anders zouden dergelijke, eigenlijk alledaagse, incidenten veel vaker extreem gewelddadig eindigen.
Een drama voor alle betrokken partijen.
Zoals bij zoveel mensen, ontbreekt bij jou inzicht in de dagelijkse politiepraktijk, echter meen je er wel een uitgebreide mening over te mogen hebben. Daarbij ga je uit van diverse aannames en veronderstellingen.
Dit gegeven was mede de aanleiding om mij op dit prikbord steeds minder te laten horen.
Immers, wanneer de hier reagerende politiemensen, bepaalde zaken probeerden uit te leggen en dit ook met diverse wetsartikelen en praktijkvoorbeelden ondersteunden, werd er steevast gesteld dat “ze elkaar weer probeerden te dekken”.
En in dat opzicht is er kennelijk nog steeds niet veel veranderd en zijn het nog steeds dezelfde prikkers die na al die jaren op dit prikbord nog steeds niets hebben bijgeleerd.
Ik lees tussen de regels van jouw reactie, dat jij kennelijk vindt dat deze agent de situatie moedwillig heeft opgezocht en voor heeft gezorgd dat deze is geëscaleerd tot de situatie waarbij hij zich genoodzaakt zag om van zijn vuurwapen gebruik te maken.
Ik zeg het nogmaals: wanneer gaat het publiek eens leren dat zij zich niet dienen te bemoeien met de werkzaamheden van de politie op straat. Het niet eens zijn met het optreden van de politie, wil niet zeggen dat je het recht hebt om je er maar in te mengen.
In deze situatie meent een solo werkende agent een aanhouding te moeten verrichten van twee personen. Kennelijk heeft zich een strafbaar feit voorgedaan en de politie heeft als taak om dan in te grijpen.
Vervolgens menen een aantal vrienden van de aangehoudenen zich met de aanhouding te moeten bemoeien. En dat is dus helemaal niet aan de agent te wijten, maar aan de heersende mentaliteit van het publiek, dat meent het recht te hebben zich met het overheidsoptreden te moeten bemoeien.
Er onstaat door hun toedoen een dreigende situatie voor de agent, want hij heeft twee (deels mobiele) verdachten achter zich en drie vervelende toeschouwers voor zich. Ik kan me zo voorstellen dat hij heeft gezegd dat ze afstand van hem moeten nemen, maar dat doen ze klaarblijkelijk niet. Hij geeft er dan eentje een stoot voor zijn kanis om ruimte te scheppen en wordt vervolgens aangevallen. Hij vraagt om spoedassistentie collega (als dit over de ether klinkt, komt elke agent in de buurt met spoed een collega in nood toe, dit in tegenstelling tot “graag een autootje erbij” ) en daarna escaleert de situatie, met de bekende gevolgen.
En dat komt dan volgens jou, Hakvoort, door het optreden van de agent?
Ik ben zelf van mening van niet, maar ja: ik ben ook maar een veelal solo werkende agent die niet beter weet.
Tenslotte nog een laatste opmerking: men wil in de politiek dat er meer solo gewerkt gaat worden op straat, dus ik denk dat we juist meer van dit soort situaties gaan krijgen, zeker als het publiek haar mentaliteit ten opzichte van de politie niet bijsteld.
En in dat opzicht is er kennelijk nog steeds niet veel veranderd en zijn het nog steeds dezelfde prikkers die na al die jaren op dit prikbord nog steeds niets hebben bijgeleerd. Aldus: Nog steeds Dennis.
Jammer dat je iedereen over één kam scheert Dennis, ik dacht dat ik me als één van de weinigen tegen de stroom in achter de agent had geschaart, ik voel me persoonlijk dan ook niet aangesproken hoor… Groetjes v Hyperactief A-P.
Bedankt voor je antwoord Jobthecop, ik vind dat je een agent niet met een inbreker kunt vergelijken in deze zin. Waarom niet? Omdat een inbreker een (verkeerde) keuze maakt, en een agent beroepsmatig in het heetst van een strijd kan belanden. Iets wat afgedaan is, moet een agent niet levenslang achtervolgen. Tenzij het verwijtbaar herhalingsgedrag is, wat steeds bij dezelfde voorkomt, dan heb je een ander verhaal. Maar dan nog dan moet dat geregeld zijn, vooruit kijken i.p.v. blijven struikelen over dingen die niet meer teruggedraait kunnen worden. Wat betreft dat glazen huis valt wel mee vind ik, er zijn toch heel wat agenten uit dienst gezet die niet integer bleken te zijn. En ja een camera kan het hele verhaal weergeven, bij die beelden van die diamantair aldaar zal het begin de aanleiding niet op de beelden staan. Groetjes v Hyperactief A-P.
