Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Hyperactief A-P
Nee.
Ik kom in situaties dat direct ingrijpen noodzakelijk is.
Noodzakelijk voor de veiligheid van de persoon in kwestie of zijn omgeving.
Ik kom niet zelden mensen tegen die overtuigd zijn dat men ingestraald is, dat er mensen via luchtroosters met hen praat of bij hen in de woning infiltreert. Aldus: KlaasVaak. 18/08/2012 15:10.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord KlaasVaak, en in situaties dat er direct gevaar ontstaat dan lijkt het me vanzelfsprekend dat er direct gehandeld wordt, de pest is natuurlijk ook dat jullie als politie gewoon niet meer opties hebben. De mensen waar je het in deze onderste zin over heb, en zoals die onderwijzeres, die kom ik ook geregeld op mijn pad tegen. Veel van die mensen zijn niet direct gevaarlijk, maar kunnen wel een behoorlijke last zijn. Als meer mensen in hun buurt alkleen zulke mensen aan zouden horen, zonder conclusies te trekken, dan zouden daarvan er al veel van julle bordje verdwijnen. Het is vaak onverwerkte shit in combinatie met een sociaal isolement, wat door die onsamenhangende verhalen weer meer mensen afstoot etc. Dit zijn ook situaties van het kip/ ei verhaal, oftewel wat was er eerder.
Maar goed, ik begrijp heel irritant daar ze in de eenzame uurtjes altijd bij jullie als eerste uitkomen.
Acuut gevaar? Nee.
Niet direct ingrijpen? Zeg jij het maar.
De school/werkgever inlichten?
De privacy van deze lerares schenden? Nou?
En zou jij jouw (klein)kinderen elke dag aan de zorg van deze vrouw overlaten?
Wie komt er als eerste met de uiterlijke verschijningsvormen van de klachten van deze persoon in aanraking? Politie of Riagg? Aldus: KlaasVaak. 18/08/2012 15:10.
Acuut gevaar? schrijf jij nee en ben ik het mee eens.
Niet direct ingrijpen? Is afhankelijk hoe dat loopt, als men op 112 om de haverklap gebeld door zo'n persoon, dan snap ik dat je wil handelen. Wordt er op 0900-8844 gebeld, en je heb een telefoniste met een beetje levenservaring dan komt zo'n iemand er wel weer voor een tijdje op een fatsoenlijke manier vanaf. Vaak willen ze alleen maar even aangehoord worden. Des te minder je er op in gaat, en de mensen in hun realiteit laat, tenzij ze het aan je vragen, des te sneller ze weer een tijdje voort kunnen. Dan de werkgever inlichten? Ja wat betreft die school denk ik zekers te weten van wel. Dus de volgende vraag de privacy van die onderwijzeres schenden? Ja naar mijn mening gaat het algemeen belang van de kinderen boven deze onderwijzeres. De volgende vraag of ik mijn kinderen aan zo'n iemand toe zou vertrouwen? Ik zou niet bang zijn dat er enge dingen zouden gebeuren, maar zou mijn (klein) kinderen niet aan iemand die wanen en hallucinaties leidt willen blootstellen. Wat betreft de laatste vraag, dat komt meestal bij jullie terecht, zeker in de uurtjes dat kantoren gesloten zijn. Dus avonden/ nachten/ weekenden komt dat bij jullie als eerste. Het hele verhaal wat je van de crisisdienst geschreven heb deel ik volledig. Zoals ik al eerder schreef, in gevallen dat er wel degelijk gevaar was, worden ze doodleuk weer weggestuurd, en net als bij de jeugdzorg heeft men een voorkeur voor de makkelijkste, waar deze middelen te zwaar voor zijn.
Feit blijft dat er later beoordeeld wordt dan dat de crisissituatie zich voordeed.
En dan is de conclusie: er is niets te zien, ik kan hier niets mee.
Er wordt te weinig meegewogen wat de politie heeft waargenomen in crisissituatie terplekke waar de betrokkene denkt dat hij onder invloed staat (zijn woonkamer bijvoorbeeld). Aldus: KlaasVaak. 18/08/2012 15:10
Over de politie als afvoerputje deel ik helemaal met je, ook een korpschef in Amsterdam heeft dat destijds hardop gezegt. Maar nog even op het bovenstaande het volgende. In situaties dat er absoluut dreigend gevaar geweest is, dus dat iemand in een psychose aan de andere kant van de ballustrade stond ben ik met je eens dat ze meer op jullie rapportage af zouden moeten gaan. Maar in gevallen die lastig en irritant zijn met hun dingen zien die er zijn, weet zo'n crisisdienst ook uit ervaring dat je weer hele lange periodes kan hebben dat ze hun ei weer kwijt zijn. Maar het kloterige hier in Nederland is dat er tussen peperdure hulp zoals opname in een kliniek, geen 24 uurs crisisdienst beschikbaar is, die mensen thuis bezoeken zodat jullie je handen voor andere dingen vrij hebben. Ik ben op wijkniveau wel bezig om te proberen dit soort dingen van de grond te kunnen krijgen. Ik weet van een burgeravond in Amsterdam destijds dat vrijwel alle aanwezigen zo'n soort beschikbare crisisdienst waarin je niet meteen de GGZ in gesluist wordt, het unaniem over eens waren toen ik dat als voorstel gelanceerd had. Want ik ken ook situaties waar mensen van de pillen afgehaald zijn, en waar de (bij) werkingen van wanen en hallucinaties ophielden te bestaan. Maar ook zonder middelen, kunnen dit soort dingen bij mensen die veel meegemaakt hebben vaak in combinatie met een sociaal isolement ontwikkelen. Groetjes v Hyperactief A-P.
:D:D