Waar voor staat betreft het quotes van: Hyperactief A-P
——————————————————————————-
> Onzin, ik heb aangehaald dat er op een mogelijke “stoornis” gezinspeeld wordt in de zaak Vaatstra
Nee, je zei:
> Ik vindt het jammer dat KlaasVaak. 22/11/2012 15:09 inhaakt op de media berichtgeving over een mogelijke stoornis van de verdachte.
Noch ik, noch een ander hebben “gezinspeeld”:
zin·spe·len (werkwoord; zinspeelde, heeft gezinspeeld)
1(+ op) op iets doelen, iets in bedekte termen noemen
Ik heb geen bedekte termen gebruikt. Ik heb het in onbedekte termen genoemd met ALS - DAN.
Dat sommigen dit als lont in hun kruitvat gebruiken is aan hen. Dat is misschien te wijten aan tunnelvisie van sommigen?
Ook heb ik niet “ingehaakt” Ik heb slechts een voorbehoud gemaakt omdat het niet normaal is om iemand te verkrachten en te vermoorden en gewoon verder te leven.
En voor zover ànderen ‘hebben gezinspeeld’:
De moord werd 13 jaar geleden gepleegd, in 1999. De verdacht stal een auto voor joyriding in 2009.
Ik stel vast dat ALS (lees je het Hyperactief) hij psychische nood had dit dus 10 jaar NA de moord kwam.
Als hij in 1999 al een stoornis had ten tijde van de moord hij dus nog 10 jaar ‘in stilte’ heeft geleefd zonder uitspattingen.
Ook stel ik vast dat ALS hij in 1999 niet al reeds aan de pillen was een moord plegen erger is voor je psyche dan aan de pillen zijn (of ermee plots mee te stoppen).
Volgens Wikipedia (voor wat het waard is) is het verschijnsel “dissociatieve fugue”:
“geen gevolg van directe fysiologische bijwerkingen van een substantie (bijvoorbeeld een drug of geneesmiddel) of een lichamelijke aandoening”.
"de patiënt is niet meer in staat om sociaal of anderszins normaal te functioneren."
Dat is hem, op die ene uitspatting na, overigens wèl goed gelukt. In 13 jaar heeft niemand iets gemerkt aan zijn gedrag.
En kennelijk daarvóór ook niet aangezien niemand hem aanwees als mogelijke verdachte. Integendeel.
Iedereen sprak in lovende woorden over hem en sprak hun verbazing uit, tot en met nà zijn aanhouding.
Wel opvallend is dat als men in 2009 meent dat er van een “dissociatieve fugue” sprake was,
er niet werd onderzocht of niet werd genoemd wat de aanleiding was voor Jaspers' dissociatieve fugue.
Dat is toch opvallend als je oprecht meent dat er van een strafuitsluitingsgrond sprake zou zijn.
Het maakt voor Hyperactief toch geen verschil. Hij is, als hij dader blijkt te zijn, volledig verantwoordelijk voor zijn daden.
Ik weet niet wat erger is: je leven lang de bajes in zonder erkenning van je psychische stoornis,
of (een lagere) straf met TBS en medicatie krijgen, die, volgens Hyperactief, onterecht als excuus wordt gebruikt door de farmaceutisch industrie om pillen te verkopen.
Een andere verklaring (noem het motief) kan ik niet vinden aangezien de farmaceutische industrie commercieel is.
Ik hou nog steeds alle opties open tot het tegendeel bewezen is.
Het is ook niet aan de politie om vast te stellen aan welke psychische strafuitsluitingsgrond de verdachte lijdt.
Dat doen dokteren, artsen en specialisten (hé waarom zouden die dokteren algemeen aanvaard ‘specialisten’ heten).
Als is vastgesteld door deze medici dàt er sprake is van een psychisch lijden dan houdt de rechter daar rekening mee.
De politie zoekt naar bewijzen. Die kunnen worden gevonden in medische attesten.
Niet door vermoedens van agenten. Die zijn namelijk geen medische specialisten.
Agenten zijn allrounders: een specialist weet heel veel van heel weinig, een agent weet heel weinig van heel veel.
Die signaleren hooguit dat iets wellicht zo kan zijn. Daarna is het aan specialisten op enig gebied om dat vast te stellen of uit te sluiten.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
