Misschien ook een kwestie van het kennen van het recht en dus scherper je eigen verdediging kunnen voeren?
Of onduidelijkheid cq twijfel kunnen zaaien?
Niet dat ik vind dat het daar aan moet liggen, laat dat heel duidelijk zijn.
Evenmin aan het uiterlijk voorkomen of je beroep.
Stelen is stelen.
Wel triest.
Nou, ik heb er wel begrip voor dat wanneer het iemand van justitie betreft alle registers even opengaan. Het is toch een vertrouwensberoep. We hadden toen ook iemand opgepakt die waarschijnlijk, omdat ze had gestolen, het land uitgezet zou worden. Daar belt dan helemaal niemand voor van de politie/justitie. En daarom ook, KlaasVaak; wij pakken ze op, doen aangifte en dragen over en dan snel het boek dicht. Volgende ‘klant’.
En het feit dat ik er al weer begrip voor heb bij dat meiske van justitie, moet ik gewoon niet doen. De verantwoordelijkheden zijn kristalhelder.
Ok. Hoe vaak komt jouw voorbeeld voor bij jou?
Op mijn bureau komen mijn voorbeelden zo'n 8 tot 10 x per week voor. En dan werk ik niet eens op een megadruk bureau.
Maar uiteraard komt het voor dat zaken geseponeerd worden. En als dit wegens onvoldoende bewijs is dan heeft dan natuurlijk niks te maken met vertrouwen in de politie/justitie maar meer met onwetendheid van burgers.
Even voor mijn nieuwsgierigheid: heeft jouw collega nog wel aangegeven dat er beelden waren van de vermeende winkeldiefstal?
mzzl,
Frits.
De Enige Echte Fritsie Schreef:
——————————————————-
> Ok. Hoe vaak komt jouw voorbeeld voor bij jou?
Ik snap even niet wat je bedoelt Frits.
> Op mijn bureau komen mijn voorbeelden zo'n 8 tot
> 10 x per week voor. En dan werk ik niet eens op
> een megadruk bureau.
>
> Maar uiteraard komt het voor dat zaken geseponeerd
> worden. En als dit wegens onvoldoende bewijs is
> dan heeft dan natuurlijk niks te maken met
> vertrouwen in de politie/justitie maar meer met
> onwetendheid van burgers.
Doet niks af aan het feit dat gewone burgers geen aangifte doen. Je kunt wel 50 redenen bedenken en jezelf, justitie of de gewone burger de schuld geven. Het wordt er niet anders van.
> Even voor mijn nieuwsgierigheid: heeft jouw
> collega nog wel aangegeven dat er beelden waren
> van de vermeende winkeldiefstal?
Geen idee, ik weet alleen dat over die 3 anderen geen telefoongesprekje volgde. Ik hoorde mijn collega zeggen wat ik heb opgeschreven en ik heb niet het idee dat die spreker aan de andere kant van de lijn zei: “als u het niet kunt bewijzen, dan seponeer ik de zaak”. Wij gaan helemaal niet uit van een sepo maar als dat het geval is, liggen we er ook echt niet wakker van. Van de op te leggen ‘boete’ zien wij toch geen cent. Het gaat ons om de winkelontzegging en de waarschuwing naar andere slechtwillenden dat als je ‘bij ons’ steelt, je wordt gepakt en meegaat met de politie. Maar goed, in 9 van de 10 gevallen geven de winkeldieven in de winkel al toe tegen de politieagenten dat ze gestolen hebben. En dat grietje bleef maar vertellen dat ze van justitie was en mijn collega er meer van zou horen. Niet dat die agenten zich daar iets van aantrokken, en dat vind ik dan wel weer goed om te zien.
Acht van de tien winkeldieven geven zondermeer toe dat ze hebben gestolen. In die gevallen waarin wordt ontkent ligt, als er geen goede camerabeelden zijn, de zaak vaak wat moeilijker.
Vaak is er maar een persoon die de diefstal heeft zien plaats vinden. Bij een ontkennende verdachte en geen goede camerabeelden of (extra) getuigen sneuvelt een dergelijk zaak op gebrek aan bewijs. Het woord van de aangever is immers net zo veel waard als het woord van de verdachte.
Voobeeldje:
Meestal maak ik mee na een melding van winkeldiefstal dat de beveiliger of winkelmedewerker en de verdachte in een kantoortje zitten. De beveiliger/winkelmedewerker is druk bezig met een aangifte formulier en op tafel staan een of meer produkten die de verdachte kennelijk heeft geprobeerd mee te nemen. De beveiliger/winkelmedewerker vertelt dan meestal dat hij heeft gezien dat de verdachte de op tafel staande goederen in een tas deed en daarna langs de kassa's liep zonder die goederen af te rekenen en dat hij de verdachte na de kassa heeft aangesproken, aangehouden en meegenomen naar het kantoor.
Vaak bekent de verdachte na aankomst op het bureau deze feiten. Helaas gebeurt het ook wel eens dat de verdachte glashard ontkent. De enkele verklaring van de aangever is dan niet voldoende om de verdachte met succes te kunnen vervolgen zeker als bij navraag blijkt dat niemand de verklaring van de aangever op cruciale punten kan ondersteunen.
Zo is dat Rob II. Zo hebben we dit land ingericht.
Ik zeg dan ook altijd tegen zo'n verdachte: “U hoeft mij niks te vertellen. Het interesseert mij niet, zometeen komt de politie en mag u het aan de politie allemaal vertellen en uitleggen”. Scheelt mij weer een jankverhaal, heb ik de spullen van de winkel terug en mooi de tijd om een winkelontzegging uit te schrijven en zoeken ze het op het politiebureau samen met zo'n knakker van justitie maar lekker uit. Ik word er niks wijzer van of zo'n winkeldief een boete moet betalen of niet.
Edit:
Wat mij betreft wijzigen de winkels de tekst: ‘van elke diefstal wordt aangifte gedaan bij de politie’ in ‘bij elke diefstal krijgt u een winkelontzegging opgelegd’
Nou weet ik nog niet precies wat je bedoelt maar ik zal het even nadar toelichten.
Dat meiske kwam al op een vreemde manier de winkel binnen. Ze liep niet naar het poortje waar iedereen doorheen loopt als ze de winkel binnengaan maar ze kwam binnen langs de kassa's. Dus, dat viel mijn collega al op. Daarnaast …. tsja, we blijven natuurlijk mannen, was ze bloedmooi. Dat trekt ook, onwillekeurig natuurlijk, de aandacht. Dus al 2 redenen om deze dame eens in de gaten te houden. Deze dame had een plastic tas bij haar en liep naar een ‘bak’ waar kleding in zat. Ze naam wat kledingstukken uit de bak, stoptte die onderin de plastic zak/tas, met de naam van een andere winkel. Op zich ook nog niet direct een aanleiding om in te grijpen, want wij hebben de tijd wel. Maar ja, als je dan toch spullen in je tas stopt, dan blijven onze ogen op jou en jouw tas gericht tot bij de kassa en als je het dan niet uit de tas gehaald hebt na het afrekenen van andere goederen die je wel afrekent, dan ben je aan de beurt. En dat was bij deze dame het geval. Kleding zat onder in de tas, ze nam iets anders in haar hand en rekende dat alleen af. En toen mijn collega haar aansprak begon ze gelijk te huilebalken dat ze een medewerker van justitie is. Mijn collega neemt haar mee naar het magazijn waar de agenten aanwezig waren en hij zei: KIjk, hier is de politie en dan mag je tegen de politie zeggen dat je bij justitie werkt. Je bent aangehouden wegens winkeldiefstal. En dan gaan we het kassabonnetje eens even nakijken en desnoods halen we de kassamedewerker er even bij. Kijk Frits, de agenten vonden haar bijkbaar ongeloofwaardig want ze is afgevoerd geworden. En als je kleding in je tas hebt zitten en je kunt geen kassabon tonen waarop te lezen is dat ze dat net betaald heeft …… wat blijft er dan nog over?
Van die andere drie weet ik alleen nog dat een winkeldief het niet zoveel uitmaakte dat hij was opgepakt: “Ja, ik probeer het gewoon, en word ik gepakt, dan word ik gepakt.” Die andere was een grietje zonder ID maar met een tijdelijke verblijfsvergunning. Dus een van die agenten vertelde haar dat ze door de diefstal kans liep het land uitgezet te worden, en die andere weet ik echt niet meer. Ik geloof een zwerver. En ja, zwervers vinden het niet leuk maar ook niet echt een probleem dat ze worden opgepakt. Ze hebben toch geen geld en moeten toch wat eten.
Maar ik noemde dat meiske dus omdat ze blijkbaar weet hoe het werkt, Alles ontkennen, en dan heb je kans dat je je er uit lult. Maar goed, dan vind ik het nog een verantwoordelijkheid van de politie om desnoods de camerabeelden te vorderen en niet met een jantje van leiden de zaak naar een sepo te verwijzen. Van ons mogen ze de beelden ten allertijden opvragen. Maken we een kopie en leveren het ook nog eens af in het politiebureau.
…in burgerzin of vertrouwen in de politie? Ik denk eigenlijk meer het eerste. Steeds meer mensen doen alleen aangifte als zij er iets voor terugkrijgen, bijvoorbeeld een vergoeding van de verzekering. Als het niet meer hun persoonlijk maar alleen de samenleving van nut is, zullen ze haar achterwege laten. Net zoals ze het sneeuwruimen 's winters achterwege laten omdat zij zelf er niet beter van worden.
De conclusie lijkt me dan- hoe voor de hand liggend ook op het eerste gezicht - voorbarig en waarschijnlijk geheel onjuist.
Vraag is of de kleding in bijzijn van de agenten uit de tas zijn gehaald. Dat laatste kan ook ondervangen worden door een verklaring van Gerard en zijn collega; dat zij hebben gezien dat de kleding in de tas zat en bleek dat deze niet was afgerekend.
Politie mag niet zomaar beelden opvragen. Als de beelden niet spontaan worden aangeboden bij de aangifte dienen zij via de officier van justitie gevorderd te worden. Dan moet natuurlijk weer wel bekend zijn dat die beelden er zijn.
Hoebruikbaar de beelden zijn is ook afhankelijk van wat daar precies op te zien is. Als je alleen maar ziet dat iemand iets bij de kassa afrekent maar niet dat die persoon andere goederen in de tas doet dan heb je niets aan die beelden.
Hoe dan ook we weten alleen, van Gerard, dat de zaak tegen die dame kennelijk geseponeerd is maar de preciese gronden weten we niet. In hoeverre dus het sepot wel of niet terecht was is zonder de motivering te weten niet te bepalen.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's