Hyperactief A-P Schreef:
——————————————————-
>Zoals je ook weet, is onze
> grondwet ondergeschikt aan door ons land mede
> ondertekende internationale verdagen waaronder het
> EVRM. En die geeft minder ruimte, ik kan even zo
> gauw tussen mijn papierwerk niet vinden van wat ik
> hierover heb en zocht.
Art. 8 EVRM is de tegenhanger van 11 Grondwet. Ook 8 EVRM laat ruimte op inperking als dit een maatschappelijk belang dient. Sterker hierover zijn m.b.t. afname DNA al juridische procedures gevoerd en verloren (!) (http://www.wetboek-online.nl/jurisprudentie/ljnBH1921.html)
maar kan je wel bij een
> simpele vraag over bijvoorbeeld een medische
> keuring het antwoord aan:
>
> Brief aan de Voorzitter van de Eerste Kamer Der
> Staten-Generaal Vergaderjaar 2007-2008, laten
> zien. Zie op de volgende link Bladzijde 3 punt 2 :
> http://www.eerstekamer.nl/brief/20071016/ontwerpbe
> sluiten_unie_verdrag
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat dat met deze kwestie te maken heeft. Hier staat niet meer dan dat het onderwerpen van de verdachte aan een medische keuring in strijd met het EVRM KAN (!) zijn. Dat lijkt mij een juiste constatering, net zo goed KAN de verplichte afname van DNA in strijd zijn met het EVRM. Bijv. als niet of niet voldoende is voldaan aan de criteria op grond waarvan een inperking van een grondrecht is toegestaan. 8 EVRM stelt de voorwaarde dat de inperking gemotiveerd moet worden vanuit het maatschappelijk belang en 11 Grondwet stelt de eis dat een inperking alleen mag bij wet in formele zin. In NL moet dus aan beide voorwaarden zijn voldaan. Zoals hiervoor aangegeven heeft de NL rechter in een concrete casus geoordeeld dat de verplichte afname van DNA van een veroordeelde in ieder geval niet in strijd is met het EVRM.
> even wat betreft je onderste alinea, waarom zou
> dat altijd levenslang moeten zijn? Als iemand
> verdacht wordt van een strafbaar feit waar meer op
> 4 jaar op staat maar bijvoorbeeld maximaal 12
> jaar, dan komt die levenslang toch niet ter
> sprake? Je praat dan over 12 jaar als maximale
> straf voor zo'n delict bij weigering. Groetjes v
> Hyperactief A-P.
Je verliest de doelstelling van de wet uit het oog. Het afnemen van DNA is geen doel op zich. Het doel is het opsporen van strafbare feiten die in het verleden hebben plaatsgevonden of in de toekomst nog zullen plaatsvinden, het vergroten van het aantal opgeloste zaken. Dit belang is afgewogen tegen het grondrecht van de veroordeelde, waarbij zoals vaker (denk aan gevangenisstraf) het maatschappelijk belang voldoende zwaar wordt geacht om de inperking toe te staan. Als je medewerking laat afhangen van de verdachte schiet de wet zijn doel voorbij. Het doel is niet de veroordeelde (extra) te straffen, maar zaken op te lossen. Het doel van de wet is uiteraard niet het oplossen van het feit waarvoor hij al veroordeeld is.
Daarbij lokt het strategische beslissingen uit. Stel iemand wordt veroordeeld voor een (licht) geweldsmisdrijf waarop max. 4 jaar gevangenisstraf staat, terwijl hij in het verleden een moord heeft gepleegd en weet dat de kans groot is dat deze moord aangetoond zal gaan worden bij afstaan DNA. Daarbij komt dat dan nog steeds het DNA niet in de databank zit waardoor eventuele toekomstige feiten nog steeds niet kunnen worden opgelost. Zeker bij geweldsmisdrijven en zedenmisdrijven waar de wet in eerste instantie voor is bedoeld en waarbij DNA een grotere rol speelt was dit nu juist de opzet. De wet mist zijn doel. Er is in mijn optiek geen enkel verschil met het verplicht nemen van vingerafdrukken of politiefoto's. Waarom zou dit anders zijn?
In geval van de alcoholwetgeving ligt dit duidelijk anders, daar heeft het niets te maken met het opsporen van feiten in het verleden of toekomst. Iemand wordt al verdacht van een concreet strafbaar feit dat alleen kan worden aangetoond door een zekere aantasting van zijn lichamelijke integriteit (hij moet blazen). In zo'n geval kun je zeggen we gaan iemand fysiek dwingen mee te werken of niet waarbij op niet meewerken een sanctie staat die gelijk is aan de zwaarste straf op dat specifieke feit waarvan je verdacht wordt.